Polski Związek Łowiecki to ogólnokrajowa organizacja zrzeszająca polskich myśliwych i koła łowieckie.
Menu
Obwody łowieckie
97 Grajewo – 7478 ha
121 Kolno – 5209 ha
Zarząd koła
Prezes – Kazimierz Chełstowski
Skarbnik – Ryszard Chełstowski
Sekretarz – Lech Karendys
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Batalion”
18-400 Łomża
ul. Sadowa 6/14
Koło powstało 27 marca 1981 r., a jego założycielami byli: Kazimierz Florczyk, Zbigniew Gulko, Lech Karendys, Włodzimierz Malinowski, Jan Polkowski, Ryszard Serwatka, Grzegorz Szozda, Zdzisław Truszkowski. Powstałe koło łowieckie zostało przyjęte do Polskiego Związku Łowieckiego uchwałą Zarządu Wojewódzkiego PZŁ w Łomży z dnia 27 maja 1981 r. Zostało ono zarejestrowane przez Urząd Wojewódzki decyzją z dnia 21 lipca 1981 roku i wpisane do rejestru kół pod numerem 22/81. Pierwszy Zarząd Koła tworzyli: Ryszard Serwatka – przewodniczący Zarządu, Grzegorz Szozda – łowczy, Kazimierz Florczyk – skarbnik, Jan Polkowski – sekretarz. W październiku 1982 roku wojewoda łomżyński dokonał wydzierżawienia kołu obwodu nr 121 znajdującego się na terenie gmin Zbójna i Turośl. Prace nad zagospodarowaniem obwodu o powierzchni 4 780 ha rozpoczęło koło z nowo wybranym Zarządem dnia 8 października 1982 roku. Przewodniczącym Zarządu został Zdzisław Truszkowski.
W roku 1985 dokonano korekty granic obwodu nr 121 – wzrost o 630 ha oraz wydzierżawiono obwód nr 97 o powierzchni 5 310 ha, znajdujący się na terenach gmin: Szczuczyn, Grabowo, Wąsosz, Stawiski, Przytuły. Obwody zaliczane są do kategorii bardzo słabych. W roku 1986 zakupiono działkę w obwodzie nr 121 o powierzchni 0,41 ha wraz z zabudowaniami piwnicznymi. Na działce zmontowano 3-segmentowy domek fiński z przeznaczeniem na „gawrę”. Koło zagospodarowuje poletka o powierzchni 4 ha na obwodzie nr 121, dzierżawione od Nadleśnictwa Nowogród. Uprawa własnych poletek dostarcza karmy oraz stwarza warunki dla dobrego bytowania zwierzyny. Podstawowym gatunkiem zwierzyny grubej, występującym w obu obwodach, są sarny i dziki, z drobnej – zające, lisy, borsuki, kuny, kuropatwy i kaczki. W obwodzie nr 121 występują również jelenie i łosie. Zarząd i członkowie koła aktywnie pracowali na rzecz zagospodarowania obwodów. Wykonano wiele urządzeń łowieckich. Urządzenia hodowlane zabezpieczają w pełni potrzeby w zakresie dokarmiania zwierzyny.
25-letni czas funkcjonowania koła to okres intensywnego zagospodarowania obwodów łowieckich, prowadzenia na nich prawidłowej gospodarki, dbanie o stan i pozyskanie zwierzyny. To również rozwój organizacyjny koła. Następowały zmiany we władzach koła. Najdłużej funkcje swoje pełnili: Zdzisław Truszkowski – przewodniczący Zarządu – 24 lata, Jacek Mieszkowski – skarbnik, Ryszard Serwatka i Ryszard Grądzki – łowczowie, Ryszard Żbikowski – sekretarz. Członkowie koła aktywnie uczestniczyli i uczestniczą w pracach Wojewódzkiej, obecnie Okręgowej Organizacji PZŁ, należą do nich: Zdzisław Truszkowski – prezes ORŁ PZŁ w latach 2000‒2005, Ryszard Serwatka – zastępca łowczego wojewódzkiego, członek komisji szkoleniowej, egzaminacyjnej i komisji oceny prawidłowości pozyskania samców zwierzyny płowej, Jacek Mieszkowski – członek Zarządu Okręgowego PZŁ, członek komisji egzaminacyjnej, Ryszard Żbikowski – kronikarz ORŁ, długoletni wykładowca PZŁ, członek komisji szkoleniowej i egzaminacyjnej, Jerzy Lewandowski – członek Okręgowej Komisji Rewizyjnej.
Za wyróżniającą działalność w organizacji, odznaczenia łowieckie otrzymali:
Złoty Medal Zasługi Łowieckiej: Zdzisław Truszkowski.
Srebrny Medal Zasługi Łowieckiej: Jacek Mieszkowski, Ryszard Żbikowski, Ryszard Serwatka.
Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: Kazimierz Chełstowski, Grzegorz Szozda, Ryszard Grądzki.
Obwody łowieckie
185 Wysokie Mazowieckie – 6239 ha
204 Wysokie Mazowieckie – 6036 ha
241 Wysokie Mazowieckie – 5230 ha
Zarząd koła
Prezes – Mieczysław Kaczyński
Łowczy – Krzysztof Kierlewicz
Skarbnik – Waldemar Łuniewski
Sekretarz – Janusz Zaremba
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Bażant”
ul. Ludowa 96/7
18-200 Wysokie Mazowieckie
Strona internetowa
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
W 1973 roku grupa myśliwych postanowiła wystąpić z Koła Łowieckiego „Zając” w Wysokiem Mazowieckiem i założyć nowe koło łowieckie, które przyjęło nazwę „Bażant”. Wśród założycieli nowego koła byli: Eugeniusz Zdrodowski, Zygmunt Kaczyński, Radosław Rytel, Konstanty Łuniewski, Jan Mierzwiński, Stanisław Dąbrowski, Jan Dąbrowski, Tadeusz Dąbrowski, Czesław Choiński, S. Wojno i Tadeusz Kossakowski. Pierwszy Zarząd koła tworzyli: prezes – Eugeniusz Zdrodowski, łowczy – Zygmunt Kaczyński i sekretarz – Konstanty Łuniewski. Przewodniczącym komisji rewizyjnej został Radosław Rytel.
Początkowo koło prowadziło działalność tylko w obwodzie nr 83, później otrzymało obwód 77, a od końca lat siedemdziesiątych także obwód nr 63. Obecnie koło prowadzi działalność na terenie trzech obwodów nr 185, 204, 241. Pierwszy z nich ciągnie się od linii kolejowej Warszawa–Białystok, pomiędzy stacjami Dąbrowa Kity a Szepietowo i sięga na północy do rzeki Brok, na odcinku pomiędzy Rosochatem a Wysokiem Mazowieckiem. Obwód 204 rozciąga się na północ od Wysokiego Mazowieckiego w ograniczeniu dróg, z których pierwsza prowadzi przez Gołasze do Czarnowa Biki, a druga biegnie przez Brzoski – Gromki i Kalinowo Solki. Północną granicę obwodu nr 204 stanowi odcinek linii kolejowej Łapy – Czerwony Bór. Obwód nr 185 otacza wieś Kobylin Borzymy, po Jeżewo Stare i most w Zawadach z jednej strony, a wieś Piszczaty Piotrowięta z drugiej strony. W obwodach Koła „Bażant” dominuje zwierzyna drobna. Reprezentowana jest przez zająca szaraka, lisa, jenota, tchórza zwyczajnego oraz borsuka, nielicznie norkę i piżmaka, a także występuje ptactwo takie, jak: kuropatwa, kaczka krzyżówka.
Ambicją założycieli koła była introdukcja bażanta, od którego przyjęto przecież nazwę. W tym celu założono najpierw małą wolierę we wsi Dąbrowa Gogole. W 1978 r. rozpoczęto budowę własnego ośrodka hodowli bażanta we wsi Mścichy. Docelowo miał on pięć wolier, własny inkubator oraz pomieszczenia do odchowu piskląt. W końcu lat osiemdziesiątych nastąpiła likwidacja ośrodka hodowli bażanta we wsi Mścichy i za uzyskane w ten sposób środki koło zakupiło na obrzeżach Wysokiego Mazowieckiego działkę gruntu z rozpoczętą budową murowanego domu. Na przestrzeni lat 90. dokończona została budowa domu myśliwskiego przy ul. Przechodniej. We wrześniu 2002 r. dom myśliwski posłużył do zorganizowania przez nasze koło I Powiatowej Wystawy ,,Natura, Ekologia, Łowiectwo”, którą zwiedziło przeszło 4000 osób, głównie młodzieży szkolnej. Eksponowano trofea myśliwskie, spreparowane okazy ptaków i zwierząt oraz malarstwo Krzysztofa Kozłowskiego i innych twórców specjalizujących się w tematyce przyrodniczej. Otwarciu wystawy towarzyszył pokaz psów myśliwskich.
Działalność koła była wysoko oceniana przez władze okręgowe PZŁ. Znaczącym sukcesem było też zdobycie tytułu
wicemistrza Polski w strzelectwie myśliwskim przez Eugeniusza Ereminowicza. Oddanie domu myśliwskiego do użytku zbiegło się z uroczystymi obchodami 25-lecia istnienia koła. Podczas tej uroczystości wręczono członkom koła odznaczenia łowieckie:
Złom: Radosław Rytel.
Srebrny Medal Zasługi łowieckiej: Czesław Choiński, Zygmunt Kaczyński, Eugeniusz Ereminowicz.
Brązowy Medal Zasługi łowieckiej: Marek Janczewski, Eugeniusz Kosakowski, Mieczysław Kaczyński.
Obwody łowieckie
184 Wysokie Mazowieckie – 4120 ha
280 Wysokie Mazowieckie – 3795 ha
Zarząd koła
Prezes – Krzysztof Pogorzelski
Łowczy – Wojciech Michałowski
Skarbnik – Jerzy Jaroszewski
Sekretarz – Wojciech Rybiński
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Cietrzew”
ul. Długa 68A/18
18-100 Łapy
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło powstało 3 listopada 1949 r., a jego założycielami byli: Franciszek Mojsa, Władysław Maleszko, Józef Czyżewski, Wacław Herman, Antoni Krysztopik, Jan Szymkowski, Stanisław Herman, Franciszek Oniszko. Siedzibą koła była wieś Jeńki i tam odbywały się zebrania członków pierwszego Zarządu, który tworzyli: prezes – J. Czyżewski, łowczy – F. Mojsa, sekretarz – W. Maleszko, skarbnik – W. Herman.
Powstałe koło otrzymało dwa obwody łowieckie: obwód nr 62 obejmował grunty majątku Kurowo, koryto rzeki Narew, rzeka Kurówka, grunty wsi: Pszczółczyn, Waniewo, Mojsiki, Kropiewnica Gajki, Chomice, Pajewo, Radule i miał powierzchnię 4 570 ha. Obwód nr 70 obejmował część gruntów majątku Krzyżewo, grunty wsi: Waniewo, Kowalewszczyzna Folwark, Kowalewszczyzna, Jeńki, Jeńki Romanowo, część gruntów wsi Łupianka Stara i Łupianka Nowa, Bokiny, Wólka Waniewska, Roszki Ziemaki, Jabłonowo Wypychy, Jabłonowo Kąty, powierzchnia obwodu – 4 700 ha. Do początku lat dziewięćdziesiątych przeprowadzano odłowy zajęcy, a po każdym polowaniu zbiorowym pokot z tego gatunku był okazały. Rozwój rolnictwa, coraz większa chemizacja, wzrost liczebności drapieżników – szczególnie lisa i norki amerykańskiej – spowodowały znaczny spadek populacji zająca, dzikiej kaczki oraz prawie całkowite wyginięcie bażantów. Koło gospodarowało na dwóch obwodach łowieckich o łącznej powierzchni 7 760 ha. k cietrzewZaliczone one zostały do kategorii obwodów bardzo słabych. Najliczniejszym gatunkiem zwierzyny jest sarna, a od 2004 roku gwałtownie wzrasta populacja dzika, głównie za sprawą coraz większej ilości pól obsiewanych kukurydzą. W ostatnich latach wzrosła również znacząco populacja łosia. Ze zwierzyny drobnej dominującym gatunkiem jest lis, jenot, borsuk, kuna, zając oraz niezbyt licznie występujące dzikie gęsi, kuropatwy i bażanty. W roku 2008 obwody nr 62 i 70 zostały połączone i nadano im nr 184. Zewnętrzne granice obwodu nie uległy zmianie. Tak jak w większości kół łowieckich problemem jest kłusownictwo i to z użyciem broni palnej. Myśliwi z naszego koła aktywnie uczestniczą w zwalczaniu tego procederu, osiągając wyniki – na przełomie 2007 i 2008 roku dwie sprawy zostały przekazane organom ścigania i w obydwu zapadły wyroki skazujące. Od 2005 roku koło nasze kładzie szczególny nacisk na zagospodarowanie łowiska, polepszenie warunków bytowania zwierzyny, np. poprzez wykonanie wodopojów w części łowiska nieprzylegającej do rzeki Narew, zwiększenie nakładów na dokarmianie zwierzyny, także w okresie letnim co skutkuje zmniejszeniem szkód w uprawach rolnych.
Z chwilą powołania Narwiańskiego Parku Narodowego z obydwu obwodów przejęto do Parku około 2 000 ha terenów znajdujących się w dolinie rzeki Narew, obfitujących w taką zwierzynę, jak: dziki, łosie, sarny, dzikie kaczki, bażanty.
Prowadzenie właściwej gospodarki łowieckiej, a szczególnie zasad selekcji rogaczy zaowocowało zwiększeniem liczebności mocnych medalowych rogaczy.
Trofea medalowe:
Bronisław Puczel – rogacz 121,78 pkt.CIC (Medal Srebrny) 1995 r.
Bronisław Puczel – rogacz 111,78 pkt.CIC ( Medal Brązowy) 2005 r.
Dariusz Roszkowski – rogacz 107,80 pkt. CIC (Medal Brązowy)1998 r.
Wojciech Michałowski – dzik 118,40 pkt. CIC (Medal Srebrny) 2006 r.
Stanisław Janecki – dzik 117,60 pkt. CIC (Medal Srebrny) 1984 r.
Obwody łowieckie
100 Kolno – 6646 ha
118 Kolno – 6734 ha
Zarząd koła
Prezes – Jan Duda
Łowczy – Maciej Zdancewicz
Skarbnik – Jan Grużewski
Sekretarz – Zbigniew Kotlewski
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Cyranka”
ul. Senatorska 21
18-500 Kolno
Strona internetowa
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło powstało w wyniku dokonanego w 1959 roku podziału Koła Łowieckiego Nr 1 w Kolnie. Założycielami Koła Łowieckiego „Cyranka” byli koledzy, których nazwiska się nie zachowały, ale wiadomo, że mieszkali w Kolnie i powiecie kolneńskim. Dzierżawa dwóch obwodów nr 7 i 18 o łącznej powierzchni 12 990 ha pozwalała myśliwym na pełną realizację ich pasji. Na początku działalności koła gospodarka łowiecka polegała na pozyskiwaniu zwierzyny drobnej. Polowania odbywały się głównie na zające i kaczki. W cyklach dwuletnich prowadzono odłowy zajęcy z przeznaczeniem na eksport, co stanowiło istotny element budżetu koła.
Koło w dalszym ciągu gospodaruje na dwóch polnych obwodach łowieckich o powierzchni 12 990 ha, które sklasyfikowane zostały jako bardzo słabe. Podstawą działalności koła jest zwierzyna gruba, stanowiąca obecnie główne źródło przychodów, reprezentowana przez dzika, sarnę i coraz częściej jelenia. W historii koła rekordem są kapitalne trofea Lecha Karendysa. W wykazie zdobywców 100 najlepszych polskich oręży dzików – według katalogu z rok 1983 – zajmuje 9 pozycję z oceną 135,95 pkt CIC oraz jego oręż pozyskany w 1990 roku, wyceniony na Srebrny Medal 119,65 pkt CIC. Wzrastające stany dzików powodują coraz większe szkody w uprawach rolnych, szacowanie których, jak i wypłacanie odszkodowań wymaga od koła wytężonego wysiłku. Podobna sytuacja dotyczy sarny. Skrupulatna selekcja pozwala z optymizmem patrzeć na piękne trofea rogaczy. Srebrno medalowe Lecha Karendysa 124,55 i 122,98 pkt CIC, Jerzego Kuklińskiego 120,15 pkt CIC i brązowo medalowe Andrzeja Dudy 111,65 i 107,40 pkt CIC oraz Lecha Karendysa 106,35 pkt CIC są tego dowodem. Mniej licznymi reprezentantami płowego zwierza są jeleń i łoś, choć jeden jak i drugi gatunek szybko zwiększają swoje stany. Dużym problemem dla koła jest spadający stan zwierzyny drobnej. W historii, wysoki stan liczebny zajęcy i kuropatw przynosił znaczne dochody, głównie z odłowów zajęcy z przeznaczeniem na eksport. Corocznie polowano na kuropatwy, również przy udziale myśliwych dewizowych. Pewną nadzieją na poprawę stanów są odłowy kuropatw w celu ich przesiedlania w rejony o mniejszych zagęszczeniach.
W roku 1994 z inicjatywy Lecha Karendysa, ówczesnego prezesa koła, we wsi Rydzewo Pieniążki wybudowano domek myśliwski. W roku 2008 koło zakupiło nieruchomość we wsi Tyszki Łabno, w sercu dzierżawionych obwodów łowieckich. Na tę nieruchomość przeniesiony będzie domek z Rydzewa i cała działka urządzona zostanie na potrzeby koła. Wydarzeniem wartym odnotowania jest współudział koła w organizacji „Hubertusa” wraz z Kołem Łowieckim „Wicher” i Stowarzyszeniem Sportowo – Jeździeckim z Grabowa. Wspólna Msza św., następnie pogoń konno za lisem i na zakończenie biesiada myśliwska, przyciągnęły wielu mieszkańców okolicznych miejscowości i stanowiły dużą atrakcję godną rozwijania i ponawiania w przyszłości.
Społeczne działania członków koła zostały uhonorowane nadaniem odznaczeń:
Srebrny Medalu Zasługi Łowieckiej: Lecho Karendys.
Brązowy Medalu Zasługi Łowieckiej: Andrzej Duda, Franciszek Wiśniewski.
Obwody łowieckie
114 Łomża – 4544 ha
115 Łomża – 6249 ha
Zarząd koła
Prezes – Kazimierz Kurkowski
Łowczy – Grzegorz Pawłowski
Skarbnik – Piotr Choiński
Sekretarz – Edward Skrodzki
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie Czajka
Kościuszki 14
18-420 Jedwabne
woj. Podlaskie
Strona internetowa
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Wiosną 1971 r. w wyniku podziału Koła Łowieckiego „SARNA” w Wiźnie, powstało Koło Łowieckie, które przyjęło nazwę „CZAJKA” w Jedwabnem. W skład pierwszego Zarządu weszli: Zbigniew Kwiatkowski – prezes, Kazimierz Rejmer – łowczy, Eugeniusz Świątkowski – skarbnik, Ryszard Grądzki – sekretarz. Od początku istnienia Koło Łowieckie „Czajka” dzierżawi dwa obwody łowieckie o łącznej powierzchni 10 490 ha, polne z niewielkimi kompleksami leśnymi, położone w północno-wschodniej części powiatu łomżyńskiego. Koło w pierwszych latach istnienia czerpało dochody głównie z odłowu zajęcy i kuropatw. Tylko w roku 1975/76 koło odłowiło na eksport 1600 kuropatw.
Obecnie członkowie koła podejmują wszelkie wyzwania zmierzające do utrzymania zadowalających stanów zwierzyny drobnej, zwłaszcza zajęcy i kuropatw, a w dalszej perspektywie wzbogacenie łowiska o bażanty, które od lat są zasiedlane bez większych efektów, ze względu na zwiększającą się liczbę krukowatych i lisów. W ramach utrzymania względnej równowagi biologicznej populacji, Zarząd koła organizuje polowania na szkodniki i drapieżniki. Podkreślenia wymaga również współpraca koła z rolnikami i władzami samorządowymi oraz władzami struktur łowieckich okręgu łomżyńskiego.
Tradycją koła jest organizowanie w uroczystej oprawie polowań z okazji obchodów dnia św. Huberta i polowań wigilijnych. Koło organizuje także polowania dewizowe, głównie na kuropatwy, które zaspokajają potrzeby finansowe naszego koła. W ramach doskonalenia umiejętności strzeleckich członkowie Koła „Czajka” uczestniczą w zawodach strzeleckich organizowanych przez Zarząd koła. Zawody odbywają się na strzelnicy w Czerwonym Borze. Reprezentacja koła corocznie bierze udział w zawodach okręgowych. Zapraszamy Kolegów na polowania do Koła Łowieckiego „CZAJKA” w Jedwabnem.
Koło Łowieckie wyróżnione zostało za wkład pracy przy budowie strzelnicy myśliwskiej w Czerwonym Borze, która jest własnością Zarządu Okręgowego PZŁ w Łomży.
Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: Józef Grądzki.
Obwody łowieckie
Zarząd koła
Prezes – Ireneusz Wasilewski
Łowczy – Krzysztof Mroczkowski
Skarbnik – Radosław Gromadzki
Sekretarz – Krzysztof Skrodzki
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Czerwony Bór”
ul. Poznańska 31
18-400 Łomża
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
16 marca 2001 roku z inicjatywy Nadleśniczego Nadleśnictwa Łomża mgra inż. Jana Bargielskiego, odbyło się zebranie założycielskie koła łowieckiego. Przyjęło ono nazwę – KŁ „Czerwony Bór”. Jego założycielami byli: Jan Bargielski, Józef Kokoszko, Sławomir Kossewski, Janusz Miliszewski, Zbigniew Miliszewski, Mariusz Pasławski, Józef Pytasz, Krzysztof Pytasz, Mirosław Rusiecki, Jerzy Sosnowski, Tomasz Stetkiewicz, Zbigniew Szczepaniak, Jerzy Trusiewicz, Ireneusz Wasilewski, Tomasz Więtczak. Na zebraniu założycielskim uchwalono statut, oraz wybrano władze nowo powstałego koła. Skład pierwszego Zarządu przedstawiał się następująco: prezes – Zbigniew Szczepaniak, łowczy – Sławomir Kossewski, sekretarz – Józef Kokoszko, skarbnik – Janusz Miliszewski.
Koło po złożeniu wszelkich wymaganych dokumentów w Zarządzie Okręgowym Polskiego Związku Łowieckiego w Łomży i Starostwie Powiatowym w Kolnie, wydzierżawiło obwód łowiecki nr 117, położony w trzech gminach powiatu kolneńskiego. Powierzchnia obwodu wynosi 4 660 ha. Przez ten obwód przepływa niewielka rzeczka o nazwie Skroda, która w pełni zabezpiecza w wodę występujące gatunki zwierząt, bez konieczności budowania sztucznych wodopoi. W obwodzie z gatunków zwierząt łownych występują: dziki, sarny, lisy, borsuki, jenoty, zające, kaczki, kuropatwy, bażanty. Polujemy jedynie na dziki, sarny i lisy, ponieważ pozostałe gatunki zwierząt występują nielicznie. Od początku pracy koła czynimy starania podniesienia liczby głównie zajęcy i kuropatwy. Rocznie w kole strzela się 20 dzików, 20 saren oraz kilka sztuk kaczek. Szczególnie atrakcyjne są polowania indywidualne na dziki w nocy. Jak większość kół borykamy się ze szkodami w uprawach rolnych, wyrządzonych głównie przez dziki. Jednak częste pobyty myśliwych w łowisku oraz współpraca z miejscową ludnością powoli przynoszą efekty. Ponadto z roku na rok maleje liczba szkód.
Koło współpracuje ze szkołami podstawowymi prowadząc pogadanki i lekcje propagujące ochronę przyrody. Współpraca ze szkołami to domena łowczego Sławomira Kossewskiego. Mamy w kole drużynę strzelectwa myśliwskiego z bardzo dobrymi osiągnięciami na różnego rodzaju zawodach strzeleckich. Sukcesami strzeleckimi mogą poszczycić się Mariusz Pasławski, Ireneusz Wasilewski, Tomasz Stetkiewicz, Jarosław Mieczkowski, Krzysztof Pytasz i Józef Pytasz. Prowadzimy również hodowlę psa myśliwskiego – członkowie koła posiadają osiem psów myśliwskich z rodowodami, które używane są do polowań, ale również biorą udział w konkursach pracy. Godnym podkreślenia jest fakt, że czterech myśliwych naszego koła bierze udział w pracach organów PZŁ w okręgu łomżyńskim: Jan Bargielski – sekretarz ORŁ, przewodniczący komisji hodowlanej, zespół opiniowania wniosków odznaczeń łowieckich; Ireneusz Wasilewski – Zarząd Okręgowy PZŁ; Józef Pytasz – Okręgowy Sąd PZŁ, komisja hodowlana; Zbigniew Szczepaniak – komisja hodowlana.
Najbardziej zasłużeni członkowie koła zostali odznaczeni Medalami Zasługi Łowieckiej.
Złom: Jan Bargielski.
Złoty Medal Zasługi łowieckiej: Józef Pytasz.
Srebrny Medal Zasługi Łowieckiej: Ireneusz Wasilewski.
Obwody łowieckie
120 Kolno – 3904 ha
134 Kolno – 5936 ha
Zarząd koła
Prezes – Jarosław Matysiewicz
Łowczy – Mariusz Pasławski
Skarbnik – Zbigniew Szczepaniak
Sekretarz – Bartłomiej Zakrzewski
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Hubert”
ul. Krucza 24
18-400 Łomża
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło powstało 26 lipca 1975 r. Jego założycielami byli: Mikołaj Basiak, Włodzimierz Bućko, Kazimierz Dziekoński, Jan Gulko, Włodzimierz Iwaniuk, Borys Janowski, Mieczysław Klonowski, Aleksander Kozłowski, Jerzy Kubrak, Wiaczesław Pienzin, Włodzimierz Słyszko, Stefan Sokołowski i Stanisław Tabor. Z inicjatywy ówczesnego komendanta wojewódzkiego MO płk. Stefana Sokołowskiego 26 lipca 1975 r. zorganizowano pierwsze zebranie myśliwych, mające na celu utworzenie koła łowieckiego. Przyjęto nazwę Koła „Hubert” oraz wybrano pierwsze jego władze. Prezesem został Mikołaj Basiak, wiceprezesem Jerzy Kubrak, łowczym Włodzimierz Iwaniuk, sekretarzem Włodzimierz Słyszko, a skarbnikiem Borys Janowski
Aktualnie koło gospodaruje na dwóch obwodach o łącznej powierzchni 9 910 ha. Nie są to obwody atrakcyjne i bogate w zwierzynę.
Kapituła Odznaczeń Łowieckich odznaczyła:
Złoty Medale Zasługi Łowieckiej: Stanisław Tabor.
Srebrny Medal Zasługi Łowieckiej: Tadeusz Matysiewicz, Jan Herman, Andrzej Zaręba.
Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: dziesięciu innych, obecnych członków koła.
Jarosław Matysiewicz od 1998 roku jest sędzią i instruktorem strzelectwa myśliwskiego; wspaniały strzelec, zdobywca wielu pucharów w różnego rodzaju zawodach, w tym i krajowej rangi, m.in. dwukrotny mistrz okręgu łomżyńskiego.
Obwody łowieckie
240 Wysokie Mazowieckie – 6509 ha
256 Wysokie Mazowieckie – 8316 ha
278 Wysokie Mazowieckie – 5122 ha
Zarząd koła
Prezes – Andrzej Gajdziński
Łowczy – Rafał Sudorowski
Skarbnik – Zbigniew Średnicki
Sekretarz – Adam Stanisławski
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Jarząbek”
ul. Obrońców Miasta 17
18-200 Wysokie Mazowieckie
Strona internetowa
brak
Sztandar
od 2008
Domek myśliwski
brak
Koło Łowieckie „Jarząbek” w Szepietowie powstało w roku 1948. Wśród założycieli byli: Jan Herman, Franciszek Rembiszewski, Franciszek Byculewicz, Roman Markowski, Henryk Fiodorczuk, Józef Ochiński, Mieczysław Święcki, Stanisław Rowiński, Franciszek Karpiesiuk, Marian Sierzputowski, Antoni Czarkowski, Jan Rawiński, Emil Markowski, Walenty Urban, Józef Franciszek, Stanisław Dąbrowski, Stanisław Święcki, Witold Święcki. Powstałe koło myśliwskie przyjęło nazwę: Gminne Koło Myśliwskie „Soból” w Szepietowie i zostało zarejestrowane w Wojewódzkiej Radzie Łowieckiej w Białymstoku 25 marca 1949 roku. Koło po jego zarejestrowaniu dzierżawiło teren obejmujący obszar dwóch gmin: Szepietowo, w skład której wchodziły 74 wsie i Piekuty Nowe, w skład której wchodziło 47 wsi. Pierwszy Zarząd tworzyli: Józef Ochiński – prezes, Jan Rawiński – łowczy, Franciszek Rembiszewski – skarbnik, Marian Sierzputowski – sekretarz. Liczba członków wynosiła 20 osób. W roku 1953 nastąpiła zmiana nazwy z Gminnego Koła Myśliwskiego „Soból” na Koło Łowieckie „Jarząbek” w Szepietowie, a w skład ówczesnego Zarządu Koła wchodzili: Jan Rawiński – prezes, Franciszek Rembiszewski – łowczy, Witold Kuracki – skarbnik, Marian Sierzputowski – sekretarz.
Dzierżawione tereny łowieckie do końca lat dziewięćdziesiątych XX wieku były niezwykle zasobne w zwierzynę drobną, a w szczególności w zające. W sezonie łowieckim 1951‒1952 pozyskanie zajęcy wyniosło 2 228 sztuk. Obecnie Koło „Jarząbek” gospodaruje na trzech obwodach łowieckich o łącznej powierzchni 19 970 ha, z czego powierzchnia leśna stanowi 3 729 ha. Wykonywane są polowania dewizowe na kuropatwy i szkolenia psów myśliwskich z udziałem myśliwych zagranicznych.
W roku 1997 na gruncie udostępnionym przez członka koła Lecha Wojno – w miejscowości Wojny Pogorzel – powstała strzelnica myśliwska, wybudowana wspólnym wysiłkiem członków koła. Uroczyście obchodzono 40-lecie koła w roku 1990 oraz 50-lecie w roku 1998, przy okazji którego wydano okolicznościowy znaczek „Jarząbka” i odznaczono zasłużonych członków. W roku 2003, w ramach modernizacji strzelnicy myśliwskiej, powstała wiata „Hubertówka”, służąca uświetnianiu imprez myśliwskich, odbywających się na obiekcie strzelnicy. Drużyna koła odnosi sukcesy strzeleckie na zawodach okręgowych: w roku 2002 drużyna w składzie: Krzysztof Roszkowski, Maciej Szepietowski i Lech Wojno zajęła drugie miejsce, a w roku 2003 drużyna w składzie Krzysztof Roszkowski, Maciej Szepietowski i Andrzej Stanisławski zajęła trzecie miejsce w Mistrzostwach Okręgu Łomżyńskiego w strzeleckim wieloboju myśliwskim. W roku 2006 w uroczysku Wyliny Ruś został adaptowany budynek na domek myśliwski „Ostoja” wraz z kapliczką myśliwską poświęconą pamięci św. Huberta. Tu kończą się uroczyste polowania hubertowskie i wigilijne, przy okazji których odprawiane są Msze święte, celebrowane przez księdza Józefa Żyłowskiego, członka koła. Na bieżąco współpracujemy z młodzieżą szkolną. W roku 2008 koło otrzymało sztandar.
W roku 2008 obchodzono jubileusz 60-lecia koła, w tym czasie zostało ono odznaczone Złotym Medalem Zasługi
Łowieckiej, ufundowany został sztandar, a wymienieni niżej koledzy otrzymali odznaczenia łowieckie:
Lech Wojno, Zbigniew Kowalewski, Wiktor Krasowski, Bogdan Kuracki, Aleksander Nazarko, Jan Niemyjski, Ireneusz Roszkowski, Waldemar Turkowski, Henryk Rembiszewski, Ludwik Niemyjski, Zbigniew Żelazny.
Obwody łowieckie
189 Zambrów – 3967 ha
222 Zambrów – 5063 ha
223 Zambrów – 4612 ha
226 Zambrów – 4480 ha
Zarząd koła
Prezes – Robert Selerowski
Łowczy – Witold Ołdakowski
Skarbnik – Józef Korytkowski
Sekretarz – Krzysztof Szulborski
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Jeleń”
ul. Sosnowa 3
18-300 Zambrów
Strona internetowa
Sztandar
od 2009
Domek myśliwski
brak
Koło powstało 28 stycznia1960 roku, a jego założycielami byli: Feliks Adamkiewicz, Stanisław Ciąćka, Paweł Jewtiejew, Tadeusz Jankowski, Wacław Kil, Ireneusz Klimaszewski, Franciszek Leszczyński, Władysław Marona, Ryszard Piaseczki, Stanisław Perkowski, Romuald Ryk, Adam Tworkowski. Pięć lat po wyzwoleniu z okupacji hitlerowskiej w dniu 27 maja 1949 roku z inicjatywy leśniczego Tadeusza Gorskiego odbyło się pierwsze zebranie organizacyjne, celem którego było utworzenie koła łowieckiego. W zebraniu uczestniczyli członkowie założyciele i z dniem 15 lipca 1949 r. w Wojewódzkiej Radzie Łowieckiej w Białymstoku zostało zarejestrowane Koło „Łowiec” z siedzibą w Zambrowie. Prezesem został Tadeusz Gorski, łowczym Paweł Jewtiejew, a skarbnikiem Józef Reczko. Pełna nazwa brzmiała Koło Myśliwskie „Łowiec” i używano jej do 1954 roku. Koło to dzierżawiło dwa obwody łowieckie w dwóch gminach: Długobórz i Kołaki. 28 stycznia 1960 roku na Walnym Zebraniu Koło Myśliwskie „Łowiec” zostało podzielone i dwunastu myśliwych utworzyło Koło Łowieckie „Jeleń” w Zambrowie. Byli to koledzy wymienieni wyżej jako założyciele koła.
Koło Łowieckie „Jeleń” przy Zambrowskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego prowadziło gospodarkę łowiecką
na dwóch obwodach nr 260 i 247. Podstawą działalności koła w tamtych czasach były zające, które odławiane z przeznaczeniem na eksport stanowiły podstawę jego działalności finansowej. Obecnie koło gospodaruje w czterech obwodach łowieckich nr 189, 222, 223, 226 o łącznej powierzchni 17 030 ha. Dwa obwody nr 222 i 223 są typowymi obwodami polnymi, gdzie występuje drobna zwierzyna: kuropatwa, bażant, dzika kaczka, zając, lis, kuna, borsuk oraz sarna. Obwód nr 226 jest obwodem leśnym, leżącym na skraju kompleksu leśnego „Czerwony Bór”, występuje tam głównie zwierzyna gruba, tj.: łoś, jeleń, sarna, dzik. Obwód nr 189 położony jest w Łomżyńskim Parku Krajobrazowym Doliny Narwi, gdzie występuje bogactwo ptactwa wodno-błotnego oraz zwierzyna gruba i drobna.
Jednym ze znaczących osiągnięć koła było wybudowanie strzelnicy myśliwskiej, która powstała w 1975 r. i stanowiła jedyny w regionie ośrodek szkoleń strzeleckich dla myśliwych. Dzięki temu strzelectwo myśliwskie stało się tradycją i członkowie koła zdobywali i zdobywają czołowe miejsca na zawodach w regionie. Reprezentacja naszego koła jako drużynowy zwycięzca zawodów wojewódzkich brała udział w Krajowym Konkursie Kół Łowieckich. Przez kilkanaście lat po wybudowaniu strzelnicy koło nasze było niepokonane, zdobywając pierwsze miejsca zespołowo w województwie łomżyńskim. Ponadto Zbigniew Moczydłowski często wygrywał zawody lub plasował się w ich czołówce. W roku 2009 koło świętowało 50-lecie istnienia i w trakcie uroczystości poświęcono i przekazano kołu sztandar.
W dotychczasowym okresie działalności koła najbardziej zasłużeni następujący członkowie zostali odznaczeni:
Złoty Medal Zasługi Łowieckiej: Feliks Adamkiewicz, Jan Jastrzębski, Zbigniew Moczydłowski.
Srebrny Medal Zasługi Łowieckiej: zostało odznaczonych 8 członków koła.
Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: zostało odznaczonych 19 członków koła.
Na przestrzeni 47 lat istnienia pozyskano trofea medalowe, które zdobyli:
T. Kotowski (jeleń – byk) 181,93 pkt. CIC 1980 r.,
M. Kolator (jeleń – byk) 1986 r.,
M. Kolator – dzik 116,55 CIC 1983 r.,
M. Skalski – dzik 115,65 CIC 1979 r.
W roku 2009 w trakcie obchodów jubileuszu koło odznaczone zostało Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej.
Obwody łowieckie
84 Grajewo – 7500 ha
190 Łomża – 4473 ha
Zarząd koła
Prezes – Antoni Rutkowski
Łowczy – Przemysław Rutkowski
Skarbnik – Stanisław Dołęgowski
Sekretarz – Jarosław Tabaka
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Knieja”
ul. Lipowa 21
18-400 Łomża
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
Koło posiada dwa domki myśliwskie, po jednym na każdym obwodzie.
Koło powstało 10 kwietnia 1976 r. i przyjęło nazwę „Knieja”. Jego założycielami byli: Józef Gutowski, Kazimierz Hołownia, T. Maciorowski, Edward Majewski, Aleksander Malinowski, Ryszard Matocha, Zbigniew Miliszewski, Henryk Sarnacki, K. Wiśniewski, Jerzy Włostowski, Zdzisław Wysocki. Pierwszy Zarząd tworzyli: prezes – Kazimierz Hołownia, łowczy – Zbigniew Miliszewski, sekretarz – Jerzy Włostowski, skarbnik – Aleksander Malinowski.
Koło otrzymało obwód nr 14 w powiecie grajewskim, obejmujący gminy – Grajewo, Szczuczyn, Wąsosz o pow. 7 370 ha, aktualnie określany jako obwód bardzo słaby oraz obwód nr 67 w powiecie łomżyńskim, obejmujący gminy – Łomża i Zambrów o pow. 4 530 ha, określany jako słaby. Wspomnienia kolegów myśliwych z tamtego okresu wskazują na to, iż w otrzymanych obwodach bytowały różnorodne gatunki zwierzyny, zarówno drobnej – zające, kuropatwy, jak i grubej – łosie, jelenie, sarny i dziki. Organizowano polowania dewizowe, szczególnie na łosie oraz na kuropatwy. Aby urozmaicić populację zwierzyny drobnej podejmowano zabiegi introdukcji bażantów, jednak nie przynosiły one spodziewanych rezultatów, mimo podjęcia zabiegów poprzedzających tego typu działania. W trakcie dotychczasowego gospodarowania powierzoną kołu zwierzyną, borykaliśmy się z problemem załamania populacji sarny (zaprzestano polowań na okres dwóch lat i podjęto wiele działań hodowlanych, które doprowadziły w efekcie do odtworzenia stanów sprzed wcześniejszego okresu) oraz załamaniem populacji zwierzyny drobnej – kuropatwy i zająca. Obecnie w wymienionych łowiskach bytują: łosie, jelenie, sarny, dziki, lisy, jenoty, borsuki, kuny, norki. Pojawiły się już pierwsze szopy pracze. Skuteczne dla powiększenia stanów zwierzyny drobnej okazały się zabiegi w postaci zakładania remiz śródpolnych i maksymalnej redukcji szkodników łowieckich. Aktualnie mamy do czynienia z poważnym problemem natury łowieckohodowlanej, a mianowicie pojawieniem się w obwodzie nr 67 wilków. Skutkiem tej sytuacji jest przemieszczanie się większości zwierzyny na tereny jeszcze wolne od presji tego drapieżnika.
Wysiłkiem większości kolegów, a szczególnie Andrzeja Ingielewicza i Czesława Jarosza, wybudowana została w bardzo urokliwym miejscu, użyczonym przez Tadeusza Grzanko, „Kniejówka” – miejsce spotkań łowieckich i integracyjnych. W „Kniejówce” odbywają się przesłuchania kandydatów na myśliwych w zakresie sygnalistki łowieckiej (Tadeusz Grzanko i Przemysław Rutkowski należą do grona myśliwych pasjonujących się sygnalistką łowiecką i zdobywają w tej dziedzinie zasłużone laury). W obwodzie nr 67 Tadeusz Jaworowski i Stanisław Krajewski opiekują się miejscem pamięci narodowej tzw. „Baza”, położonym na terenie rezerwatu „Wielki Dział”, w którym to rejonie oddział partyzantów organizował skuteczne akcje przeciwko niemieckiemu okupantowi.
Członkowie koła dotychczas odznaczeni Medalami Zasługi Łowieckiej to:
Andrzej Ingielewicz, Czesław Jarosz, Henryk Wróblewski, Tadeusz Jaworowski, Stanisław Krajewski, Krzysztof Korzeniecki, Tadeusz Grzanko.
Medalowe trofea zdobyli:
Czesław Jarosz – jeleń, wyceniony na 204 pkt. CIC (Medal Srebrny)
Mariusz Zając – rogacz, wyceniony na 145pkt. CIC (Medal Złoty).
Obwody łowieckie
203 Wysokie Mazowieckie – 7396 ha
Zarząd koła
Prezes – Roman Szydłowski
Łowczy – Grzegorz Grodzki
Skarbnik – Czesław Kolendo
Sekretarz – Adam Frankowski
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Lis”
Nowe Grodzkie 2
18-208 Kulesze Kościelne
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Obwody łowieckie
59 Grajewo – 6784 ha
67 Grajewo – 7169 ha
146 (ZO Suwałki) – 6058 ha
Zarząd koła
Prezes – Jerzy Sienkiewicz
Łowczy – Zdzisław Sadowski
Skarbnik – Jarosław Holak
Sekretarz –Przemysław Garncarek
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Łoś”
Wólka Karwowska 12
16-320 Bargłów
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło Łowieckie Nr 1 „Rajgród” zostało założone 25 lutego 1960 r. przez myśliwych, którzy później zostali jego członkami, a byli to: Bolesław Kuczyński, Antoni Lenczewski, Saturnin Trzaskowski, Jan Gerlicz, Antoni Doliwa, Piotr Czarnecki, Stefan Popko, Stanisław Kucharski, Tadeusz Klimaszewski. Powołano pierwszy Zarząd koła w składzie: prezes – Bolesław Kuczyński, łowczy – Antoni Lenczewski, skarbnik – Jan Gerlicz, sekretarz – Saturnin Trzaskowski. Koło otrzymało obwody łowieckie nr 88a i nr 140 o powierzchni ok. 14 tys. ha, a od roku 1964 trzeci obwód nr 143 o powierzchni 6 tys. ha. Przełomowym momentem w działalności było Walne Zgromadzenie Koła Nr 1 „Rajgród” w dniu 4 kwietnia 1970 roku, kiedy to wybrano nowy Zarząd w składzie: Zdzisław Kostecki – prezes, Tadeusz Mastalerski – łowczy, Stefan Popko – sekretarz, Tadeusz Kuczyński – skarbnik, zmieniono również nazwę na Koło Łowieckie „Łoś” przy Nadleśnictwie Rajgród z siedzibą w Tamie, ze względu na łosia jako licznie występujący gatunek zwierzyny. W roku 1975, zmieniono numerację obwodów na nr 1, 12, 146, a od roku 2008 numery obwodów są następujące: 58, 59, 67.
Koło gospodaruje na trzech obwodach łowieckich o powierzchni całkowitej ok. 17 303 ha, o przewadze gruntów rolnych. Obwody te są zakwalifikowane w kategorii bardzo słabych. Otrzymane tereny początkowo były bardzo zasobne w gatunki zwierzyny grubej, tj. łosie, dziki, sarny, również bardzo licznie występowały zające i kuropatwy. Jednak szybko wzrastająca liczba drapieżników i stosowana chemia w uprawach pól spowodowały znaczny spadek populacji zajęcy i kuropatw. Od roku 1996 w naszych obwodach zaczął pojawiać się nowy gatunek zwierzyny, tj. jeleń, obecnie jego populacja w poszczególnych obwodach jest na tyle liczna, że pozwala na wprowadzenie tego gatunku do planów odstrzału. Odnośnie zwierzyny drobnej podejmowane są ciągle działania w celu eliminacji drapieżników, co daje pozytywne efekty. Prowadzono również introdukcję kuropatwy, lecz bez większego powodzenia.
Koło Łowieckie „Łoś” w Rajgrodzie wybudowało własną, pięknie położoną strzelnicę myśliwską w miejscowości Pieńczykówek. Na strzelnicy jest możliwe strzelanie pięciu konkurencji, choć nie wszystkich jednocześnie. Strzelnica stanowi także miejsce częstych spotkań i organizowania imprez myśliwskich. Corocznie odbywają się zawody w strzelaniach myśliwskich o: Puchar Koła Łowieckiego „Łoś”, Puchar Prezesa im. Zdzisława Kosteckiego. Dzięki własnej strzelnicy członkowie koła uzyskują bardzo dobre wyniki w zawodach strzeleckich różnych szczebli, a szczególnie w zawodach okręgowych. Od 5 lat w grafik imprez myśliwskich w kole wpisała się „Biesiada myśliwska” dla członków i sympatyków PZŁ. W roku 2010 koło świętowało swoje 50-lecie istnienia i otrzymało sztandar.
Zasłużonymi postaciami dla Koła Łowieckiego „Łoś” na przestrzeni wielu lat działalności są założyciele koła oraz osoby, które zostały wyróżnione przez Kapitułę Odznaczeń PZŁ i otrzymały następujące odznaczenia:
Złoty Medal Zasługi Łowieckiej: Zdzisław Kostecki, Tadeusz Klimaszewski, Józef Marcinkiewicz, Jerzy Nowikow. Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: Tadeusz Mastalerski, Antoni Lenczewski, Mieczysław Klonowski, Jan Magda, Zbigniew Poniatowski, Jerzy Zemelka, Karol Chodkiewicz.
Obwody łowieckie
188 Łomża – 6892 ha
206 Zambrów – 6134 ha
186 (ZO Białystok) – 5640 ha
Zarząd koła
Prezes – Kazimierz Muczyński
Łowczy – Marek Krajewski
Skarbnik – Krzysztof Kossakowski
Sekretarz – Marcin Koc
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Łoś”
ul. Leśników 4
18-300 Zambrów
Strona internetowa
brak
Sztandar
Od 2008 roku
Domek myśliwski
brak
Koło powstało w 1948 roku, a jego założycielami byli: Tadeusz Gorski, Ryszard Baranowski, Stanisław Leoniec, Franciszek Leszczyński, Adam Zdrodowski, Piotr Wasilewski, Tadeusz Jankowski, Ireneusz Klimaszewski, Mieczysław Kurkowski, Tyszkiewicz, Czesław Jurek, Paweł Jewtiejew, Józef Reczko, Czesław Żywicki i w takim składzie rozpoczęło sezon łowiecki 1948/1949. Pierwszy Zarząd: Tadeusz Gorski – prezes,Ryszard Baranowski – łowczy, Franciszek Leszczyński – sekretarz, Stanisław Leoniec – skarbnik. Podjęto uchwałę, że koło będzie nosiło nazwę Koło Łowieckie „Łoś” w Zambrowie. Nazwa ta funkcjonuje do dziś. Koło początkowo liczyło 9 członków i prowadziło gospodarkę łowiecką na obwodach położonych na terenie powiatu zambrowskiego. W miarę upływu lat przybywało członków koła i zmieniały się zarządy. 12 czerwca 1963 roku na Walnym Zgromadzeniu, ze względu na dużą liczbę członków, podzielono koło i w ten sposób powstało Koło Łowieckie „Jeleń” w Zambrowie. Dokonano także podziału dzierżawionych obwodów łowieckich. W skład Zarządu Koła wchodzili następujący myśliwi: Zygmunt Faszcza, Stanisław Leoniec, Jan Gulko, Mieczysław Kołakowski, Wiesław Krajewski, Wincenty Kanigowski, Edmund Jarząbek, Roman Polkowski, Józef Koc, Aleksander Kozłowski, Kazimierz Muczyński, Borys Janowski, Tadeusz Choromański.
Aktualnie koło gospodaruje na 3 obwodach łowieckich o łącznej powierzchni 18 390 ha. Od początku swojego istnienia koło posiadało w dzierżawie obwody łowieckie położone wokół Zambrowa. Były to obwody polne i leśne, zasobne zarówno w zwierzynę grubą: jelenie, dziki, sarny, jak i drobną: kuropatwy, kaczki i zające. W latach 50. i 60. Ubiegłego wieku bytowały na tym terenie wilki, a do lat 80. Ubiegłego wieku cietrzewie. Obwody nie są zasobne w zwierzynę, niemniej jednak występuje tu łoś, jeleń, dzik, sarna, a ze zwierzyny drobnej zając i kuropatwa. W przeszłości na dzierżawionych obwodach łowieckich były bardzo dobre stany zajęcy i kuropatw. Koło odławiało zające żywe, a także organizowało polowania zbiorowe. Rozkłady tych polowań często przekraczały 100 strzelonych zajęcy. Organizowaliśmy także polowania dewizowe na rogacze i kuropatwy. Wpływy z tych polowań były istotną częścią dochodów koła. Obecnie w związku ze spadkiem pogłowia zwierzyny drobnej organizujemy rocznie już tylko 1 lub 2 polowania na zające, ponadto nie polujemy na kuropatwy. By chronić gatunki zwierzyny drobnej i sarnę od kilku lat intensywnie polujemy zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo na lisy. Daje to już widoczne efekty, przejawiające się poprawą stanu liczebnego zajęcy i saren. Polujemy także indywidualnie na zwierzynę grubą – sarnę, jelenia i dzika. Trofea medalowe pozyskane w dzierżawionych obwodach: dziki: 2 złotomedalowe, 2 srebrne, 2 brązowe; rogacze: 1 srebrnomedalowy, 2 brązowe.
Najważniejszym wydarzeniem w kole były obchody 60-lecia, które odbyły się jesienią 2008 roku. Z tej okazji członkowie koła wybudowali obelisk w uroczysku Grabówka. Podczas Mszy świętej dokonano jego poświęcenia, a także wręczono kołu sztandar.
W 2014 roku Koło odznaczone Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej.
Odznaczeni członkowie koła:
Złom: Jan Gulko.
Złoty, Srebrny lub Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: Wincenty Kaniowski, Zygmunt Faszcza, Wiesław Krajewski, Zbigniew Gulko, Andrzej Koc, Franciszek Pogorzelski, Stanisław Leoniec, Edmund Jarząbek, Mirosław Ulbin, Józef Koc, Andrzej Górski, Dariusz Kossakowski, Jacek Krajewski, Marek Krajewski, Kazimierz Muczyński, Andrzej Woleński, Wiesław Zawistowski.
Obwody łowieckie
Zarząd koła
Prezes – Ludwik Chełstowski
Łowczy – Bogdan Łepkowski
Skarbnik – Wiesław Brzeziak
Sekretarz – Wiesław Szloński
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Orlik”
ul. Słoneczna 42
Stara Łomża p/szosie
18-400 Łomża
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło Łowieckie „Orlik” powstało 10 czerwca 1996 roku. Założyli je: Marek Balaun, Stanisław Guziejko, Wiesław Kaczyński, Krzysztof Korzeniecki, Marek Lis, Bogdan Łepkowski, Tomasz Marzec, Czesław Milewski, Andrzej Sochalski, Wiesław Szloński, Czesław Wądołowski, Dariusz Wiktorzak, Zygmunt Wiktorzak, Zbigniew Wojno, Zdzisław Wojno. Pierwszy Zarząd tworzyli: prezes – Wiesław Szloński, łowczy – Marek Lis, sekretarz – Andrzej Sochalski, skarbnik – Wiesław Wądołowski
Umowa dzierżawna obwodu łowieckiego nr 56 została zawarta pomiędzy Wojewodą Łomżyńskim a Kołem Łowieckim „ORLIK” w dniu 26 czerwca 1997r. na okres 10 lat. Całkowity obszar wynosi 11 270 ha, w tym grunty leśne o powierzchni 1 778 ha (zlokalizowane w czterech kompleksach), ok. 2 000 ha są to grunty polne, a pozostałość to łąki. Obwód łowiecki nr 56 zaliczony został do kategorii obwodów określanych jako bardzo słaby. Był to teren po byłym gospodarstwie rolnym, łąkarsko – paszowym. Na terenach naszego obwodu występuje: łoś, jeleń, sarna, dzik, lis, borsuk, kuna, zając, bażant, kuropatwa, dzika gęś, dzika kaczka, słonka, lecz zwierzyna gruba, jak: łoś, jeleń i dzik – należy bardziej do zwierząt przejściowych niż trwale zamieszkałych w naszym obwodzie, z wyjątkiem sarny. Podejmowaliśmy przez kilka lat próby zasiedlania bażantów z hodowli, lecz bez spodziewanego efektu. Zwiększyła się tylko ilość lisów i drapieżnego ptactwa. Głównym gatunkiem zwierzyny zapewniającym egzystencję koła są sarny. Przez ostatnie dziesięć lat koło pozyskało: łoś – 4 szt., jeleń – 39 szt., sarna – 311 szt., dzik – 95 szt., zając – 84 szt. Jako koło bardzo młode osiągnęliśmy dobre wyniki hodowlane oraz pozyskania zwierzyny w obwodzie zaliczonym do bardzo słabego. Wpływ na to ma zapewne bardzo duża ilość karmy wykładanej w okresie zimowym. Zagospodarowaliśmy 4 poletka żerowe dla zwierzyny wielkości 1 ha każde, na których co roku uprawiamy rzepak, topinambur, kukurydzę, wykę, rzepę, żyto i proso. Żaden z naszych kolegów na dzień dzisiejszy nie pozyskał trofeum medalowego.
Dzięki zaangażowaniu członków koła zbudowaliśmy domek myśliwski. Służy on jako miejsce spotkań myśliwskich,
biesiad, odbywają się w nim zebrania oraz w tym miejscu rozpoczynamy i kończymy polowania zbiorowe przy ognisku i ciepłej strawie.
Obwody łowieckie
85 Grajewo – 5376 ha
96 Grajewo – 7124 ha
Zarząd koła
Prezes – Jerzy Kruszyński
Łowczy – Wiesław Mordasiewicz
Skarbnik – Janusz Niebrzydowski
Sekretarz – Jerzy Nikliński
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Ponowa”
ul. Piłsudskiego 10
19-200 Grajewo
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło Łowieckie „Ponowa” powstało w połowie lat 40. XX wieku. Nie zachowały się dokumenty pozwalające na ustalenie konkretnej daty, ale prawdopodobnie był to rok 1948. Wśród założycieli koła byli: Stanisław Puchalski ze Szczuczyna, Antoni Wojsław z Wojsław, Walerian Zaborowski z Gut, Zygmunt Malinowski ze Szczuczyna, Kazimierz Pługów z Bukowa, Józef Brzostowski z Rydzewa, Romuald Lenczewski z Danowa, Władysław Grzybowski z Boczek, Bolesław Karpiński z Grajewa.
Początkowo koło prowadziło gospodarkę łowiecką na terenie południowej części powiatu grajewskiego, obejmującej obecne gminy Szczuczyn, Wąsosz, Radziłów, Grabowo, a także na terenach położonych w obrębie Gminy Biała Piska. Łączna powierzchnia dzierżawionego terenu wynosiła ponad 30 000 ha. Od początku lat 80. koło dzierżawi dwa obwody łowieckie: obwód nr 85 o powierzchni 4 730 ha, położony w granicach miejscowości Guty, Bęćkowo, Zacieczki, Czarnówek, Niedźwiadna, Kurki, Wojsławy, Obrytki, Szczuczyn, Guty oraz obwód nr 96 o powierzchni 7 610 ha, położony w granicach miejscowości Wąsosz, Żebry, Radziłów, Kubra, Glinki, Ławsk. Obwód nr 85 obejmuje 728 ha powierzchni leśnej, zaś obwód nr 96 ‒ 827 ha. Oba należą do najniższej kategorii obwodów, a ze zwierzyny występują tam jelenie, dziki i sarny. Przez wiele lat podstawą gospodarki łowieckiej koła były odłowy żywych zajęcy. Z uwagi na obniżenie ich ilości, a także ze względu na niesatysfakcjonujące ceny, odłowów zajęcy nie prowadzi się już od około 9 lat. Organizowane są po dwa polowania na zające w każdym obwodzie, w tym polowanie hubertowskie i wigilijne. Planowane są w ten sposób, by zachować między polowaniami na danym terenie 3-letnią przerwę. To prawdopodobnie zapewni odpowiedni czas na rozmnożenie, a tym samym poprawi i utrzyma na przyzwoitym poziomie stany zajęcy. Koło prowadzi racjonalną gospodarkę łowiecką. Na dzierżawionych obwodach są niezbędne urządzenia łowieckie takie, jak: paśniki, lizawki, ambony, zwyżki, poletka łowieckie. Ponadto we wsi Niedźwiadna jesteśmy właścicielami nieruchomości rolnej o obszarze około 5,50 ha, którą uprawiamy przy pomocy miejscowego rolnika i część uzyskanych płodów rolnych przeznaczamy na dokarmianie zwierzyny.
Początek sezonu od wielu lat rozpoczynamy Mszą świętą w jednym z kościołów położonych na terenie dzierżawionych obwodów. Niewątpliwie wydarzeniami w kole są wspólne wycieczki jego członków. Jednym z ciekawszych był wyjazd do parku w Kadzidłowie, gdzie hodowane są dzikie zwierzęta. Zarówno myśliwi, jak i członkowie ich rodzin mogli na wyciągnięcie ręki kontaktować się ze zwierzyną. Powroty z takich wyjazdów urozmaicane są wspólnymi posiłkami przy ognisku, co ma znakomity wpływ na integrację w kole i wspólne poznawanie rodzin jego członków. Należy podkreślić, że głównym inicjatorem tych wyjazdów i innych ciekawych wydarzeń jest prezes koła Jerzy Kruszyński, pod przewodnictwem którego koło rozwija się znacznie lepiej niż poprzednio.
Obwody łowieckie
291 Wysokie Mazowieckie – 5670 ha
292 Wysokie Mazowieckie – 6972 ha
293 Wysokie Mazowieckie – 4700 ha
303 (ZO Białystok) – 5520 ha
Zarząd koła
Prezes – Jan Netter
Łowczy – Bogusław Prokopiak
Skarbnik – Cezary Proniewicz
Sekretarz – Witold Dąbrowski
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Rogacz”
ul. Dworska 38
18-230 Ciechanowiec
Strona internetowa
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Trudno jest ustalić dzieje łowiectwa na terenie ziemi ciechanowieckiej. Według oświadczeń jego założycieli, koło powstało w połowie 1947 r. Pierwsza nazwa – „Rogacz” Kółko Myśliwskie w Ciechanowcu. Założyciele koła: Jan Wasilewski, Aleksander Daczkowski, Czesław Dybowski, Piotr Godlewski, Bronisław Koc, Franciszek Kwiek, Lucjan Łuniewski, Jan Murawski, Stanisław Niemyjski, Jan Nagórko, Czesław Wyganowski. W skład pierwszego Zarządu Koła wchodzili: Jan Wasilewski – burmistrz Ciechanowca – prezes , Aleksander Daczkowski – łowczy, Czesław Dybowski – skarbnik, Jadwiga Piotrkowska – sekretarz . Prezes i sekretarz nie byli członkami PZŁ. W 1952 roku cofnięto nazwę „Rogacz”, pozostała Koło Łowieckie w Ciechanowcu. W maju 1961 r. Walne Zgromadzenie Członków wybrało nowy Zarząd, w skład którego weszli: Piotr Przesław – prezes, Wacław Deniziak – łowczy, Henryk Kulczakiewicz – sekretarz, Wacław Kwiek – skarbnik. Uchwalono wtedy nowy Statut koła i przywrócono nazwę: Koło Łowieckie „Rogacz” w Ciechanowcu. W 1961 roku założono kronikę koła, która prowadzona jestrogacz1_c do dnia dzisiejszego. W 1973 roku obchodzone było 50 – lecie PZŁ. Jubileusz ten członkowie naszego koła uświetnili oddaniem do użytku, wspólnie z Ligą Obrony Kraju, strzelnicy myśliwskiej.
Obecnie gospodarujemy na czterech obwodach nr: 291, 292, 293, 303, których całkowita powierzchnia wynosi 21 250 ha, w tym tylko 7 128 ha lasu. Podstawowym gatunkiem zwierzyny występującym we wszystkich obwodach jest sarna i coraz liczniejsze dziki. W obwodzie 100 i 101 występuje niewielka liczba jelenia. Ze zwierzyny drobnej dominującym gatunkiem są lisy, borsuki, kuny, jenoty. Występują też kuropatwy i zające. Najbardziej atrakcyjnymi i efektywnymi w Kole „Rogacz” są polowania zbiorowe na dziki.
Członkowie koła przy poparciu Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu uratowali od zniszczenia i przenieśli do muzeum zabytkową leśniczówkę ze wsi Siemiony, wybudowaną przez hr. Potockiego w 1859 roku. Uroczyste otwarcie dworku myśliwskiego, bo taką nazwę nosi obecnie była leśniczówka, odbyło się w dniu św. Huberta w 1979 roku. Warto zaznaczyć, że przy wznoszeniu dworku członkowie koła wnieśli ogromny wkład, gdyż każdy z myśliwych przepracował średnio 16 dniówek. Lata 1984‒1993 to dalsza praca członków koła nad rozwojem łowiectwa w naszym środowisku. Najważniejsze wydarzenia to: wydzierżawienie leśniczówki Łempice i adaptacja jej na domek myśliwski oraz zakup 1,5 ha ziemi pod budowę nowej strzelnicy myśliwskiej. W latach 1993‒1997 członkowie koła główną uwagę poświęcili budowie nowej strzelnicy na zakupionej działce. Obecnie po modernizacji strzelnica funkcjonuje znakomicie i corocznie rozgrywanych jest na niej wiele edycji zawodów. 3 maja 1993 roku został poświęcony i przekazany kołu sztandar, ufundowany przez myśliwych przy wsparciu instytucji i organizacji działających na naszym terenie. Kilkunastu członków koła posiada bardzo cenne trofea łowieckie.
Złom: Henryk Ptasznik, Henryk Kulczakiewicz.
Srebrny Medal Zasługi Łowieckiej: Piotr Przesław, Aleksander Wakuluk.
Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: Krzysztof Wiński, Stanisław Radziszewski, Jan Netter, Henryk Jurczak, Antoni Florczuk, Jan Czapkowski, Zygmunt Radziszewski, Cezary Proniewicz, Eugeniusz Leoniuk, Władysław Leszczyński, Wacław Kwiek.
Obwody łowieckie
132 Łomża – 7149 ha
150 Łomża – 4698 ha
Zarząd koła
Prezes – Andrzej Siedlecki
Skarbnik – Wiesław Wiski
Sekretarz – Zdzisław Siedlecki
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Sarna”
ul. Mazowiecka 2/8
18-400 Łomża
Strona internetowa
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło powstało 24 stycznia 1960 roku, w dniu podpisania Statutu podczas zebrania założycielskiego. Założycielami koła byli: Bolesław Lewandowski, Stanisław Puchowicz, Jan Stec, Eugeniusz Domurat, Marian Laskowski, Bolesław Mieczkowski, Zalewski, Święćkowski, Malinowski, Białobrzeski. Skład pierwszego Zarządu był następujący: przewodniczący – Bolesław Lewandowski, łowczy – Stanisław Puchowicz, skarbnik – Marian Laskowski, sekretarz – Jan Stec. Myśliwi, którzy należeli do koła w początkach jego działalności pochodzili z Wizny i okolicznych miejscowości, położonych na terenie dzierżawionych przez koło obwodów łowieckich. Koło już na pierwszym spotkaniu założycielskim przyjęło nazwę Chłopskie Koło Łowieckie „Sarna” w Wiźnie i ta nazwa jako historyczna utrzymana została do dnia dzisiejszego. Koło dzierżawiło 4 obwody łowieckie o pow. około 20 tys. ha. W obwodach licznie występowała zwierzyna drobna – głównie zające i kuropatwy – oraz ptactwo wodno-błotne. Sarna ciągle zwiększała swój stan liczebny, natomiast dziki i łosie spotykane były sporadycznie. W historii koła najczęściej polowano na zające, lisy, kaczki, cietrzewie i bataliony, które stanowiły wielką atrakcję szczególnie dla myśliwych polujących w kole gościnnie. Do połowy lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku stan zajęcy był na tyle dobry, że na wielu zbiorowych polowaniach uzyskiwano rozkłady przekraczające ponad 100 ubitych szaraków. Od
czasu podziału koła w roku 1971, kiedy to powstało KŁ „Czajka” w Jedwabnem, KŁ „Sarna” dzierżawi 2 obwody o powierzchni 11 260 ha, obejmujące tereny należące do gmin Wizna i Jedwabne, graniczące z Biebrzańskim Parkiem Narodowym. Są to obwody polne z niewielką ilością lasów, które stanowią dobrą ostoję dla ciągle zwiększającej swą
liczebność sarny.
Obecnie znacznie zmniejszyło się pogłowie zwierzyny drobnej na rzecz saren i dzików. Zmniejszyła się też liczba ptactwa wodno-błotnego na skutek niekorzystnych zmian w środowisku, polegających na osuszeniu śródpolnych oczek wodnych. W przeszłości koło utrzymywało się z odłowu zajęcy z przeznaczeniem na eksport – corocznie odławiano nawet do 200 szt. – oraz z polowań dewizowych na kuropatwy, które w zmniejszonym rozmiarze prowadzone są do dnia dzisiejszego. Dzięki rozwojowi upraw kukurydzy od 2007 roku nastąpił szybki wzrost pogłowia dzików. Pomimo że są to atrakcyjne polowania, to nowym problemem stały się odszkodowania za szkody łowieckie.
W 2010 roku obchodzić będziemy 50-lecie istnienia naszego koła. Na tę okazję ufundowany został sztandar, który zakupiono ze składek członków koła. Przebieg uroczystości rozpocznie się Mszą św. hubertowską w kościele w Wiźnie. Zaplanowano również wspomnienia historyczne oraz wspólne ognisko połączone z biesiadą myśliwską.
Następujący członkowie koła za działalność na rzecz łowiectwa odznaczeni zostali Medalami Zasługi Łowieckiej:
Srebrny Medal Zasługi Łowieckiej: Stefan Troks.
Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: Henryk Arciszewski, Tadeusz Jezierski, Teofil Olszewski, Stanisław Sobuta, Józef Zarzecki.
Ponadto koło wyróżnione zostało przez Łomżyńską ORŁ za prace, jakie wykonali jego członkowie przy budowie strzelnicy myśliwskiej w Czerwonym Borze.
Obwody łowieckie
155 Łomża – 6980 ha
172 Łomża – 4765 ha
173 Łomża – 6604 ha
192 Łomża – 5109 ha
Zarząd koła
Prezes – Paweł Zielewicz
Łowczy – Hubert Lichomski
Podłowczy – Michał Piaścik
Skarbnik – Dariusz Krajewski
Sekretarz – Michał Zalewski
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Sokół”
ul. Świerkowa 21
18-400 Łomża
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
16 maja 1919 r. w Łomży powstało Towarzystwo Prawidłowego Myśliwstwa. Oryginał Statutu znajduje się w zbiorach Muzeum Północno – Mazowieckiego w Łomży. Założycielami Towarzystwa byli zamieszkali w Łomży: Adam Piwkowski – sędzia pokoju, Kazimierz Antosiewicz – urzędnik dyrekcji szczegółowej Towarzystwa, Stanisław Śmigielski – urzędnik wzajemnych ubezpieczeń, Franciszek Selens – lekarz dentysta, Antoni Rogiński – urzędnik komunalny, Aleksander Cholewiński – notariusz, Stefan Lewiński – technik. Towarzystwo posiadało własną pieczęć treści: „Towarzystwo Prawidłowego Myśliwstwa w Ziemi Łomżyńskiej” i prowadziło gospodarkę łowiecką między innymi na obwodach dziś dzierżawionych przez KŁ „Sokół” w Łomży, za którego protoplastę jest uważane. Towarzystwo w tej formie i na tych zasadach organizacyjnych działało do czasu wybuchu II wojny światowej. Po zakończeniu działań wojennych w Łomży w 1947 roku reaktywowano działalność stowarzyszenia, które kontynuowało tradycje przedwojennego Towarzystwa Racjonalnego Polowania. Jego założycielami byli między innymi: Zdzisław Maciejewski – prezes Banku Poskiego w Łomży, Kazimierz Kuczyński – rejent, Franciszek Getek – rolnik ze wsi Zawady Przedmieście, Antoni Papież – rolnik ze wsi Pniewo oraz inżynier leśnik Czesław Jezierski, który później pełnił funkcję łowczego powiatowego w Łomży. Pierwsze polowanie odbyło się w grudniu 1947 r. w rejonie wsi Kanarzyce. Upolowano 32 zające i 4 lisy. Towarzystwo w tej formie przetrwało do października 1953 r., kiedy to nastąpił podział na Koło Nr 1 – obecnie KŁ „Bażant w Łomży i Koło Nr 2 – obecnie KŁ „Sokół” w Łomży. Koło Łowieckie „Sokół” otrzymało obwody łowieckie po lewej stronie rzeki Narew. Prezesem ówczesnego KŁ Nr 2 został Jan Danielewski, a łowczym Edward Tomaszewski. Członkami zostali między innymi założyciele Towarzystwa Racjonalnego Polowania – nieżyjący już dziś Franciszek Getek, Antoni Papież, łowczy powiatowy Czesław Jezierski oraz Henryk Predenkiewicz, Władysław Sekściński, Edward Szuba, Kazimierz Klimaszewski, Zdzisław Szuba, Henryk Szamański, Hieronim Ogrodnik, Stanisław Lubiak, Zygmunt Konarzewski. Pierwszy Statut Koło Nr 2 zarejestrowało 24 stycznia 1960 roku i na jego postawie przyjęło nazwę – Koło Łowieckie „Sokół” w Łomży.
Koło prowadzi gospodarkę na czterech obwodach (nr 155, 172, 173 i 192) o powierzchni 22 820 ha, z czego powierzchnia leśna zajmuje 3 910 ha. W obwodach nr 155 i 172 występują charakterystyczne łowiska wodno – błotne, starorzecza doliny Narwi.
Koło posiada sztandar ufundowany w 2006 roku.
Kapituła Odznaczeń Łowieckich nadała kołu Złoty Medal Zasługi Łowieckiej. Ponadto wielu członków koła odznaczonych było Medalami Zasługi Łowieckiej, w tym trzech Złomem: Hieronim Ogrodnik, Stanisław Ogrodnik, Witalis Suchodoła. W ostatnich latach koło nasze sześciokrotnie zdobywało puchary za zajęcie pierwszego miejsca w ocenie kół okręgu łomżyńskiego i dwukrotnie reprezentowało nasz okręg w Krajowym Konkursie Kół Łowieckich w wieloboju myśliwskim. Członkowie koła pozyskali wiele liczących się trofeów łowieckich. Ciekawostką są rosochy łosia-badylarza strzelonego przez Krzysztofa Radziszewskiego, wycenione na złoty medal.
Obwody łowieckie
102 Kolno – 6732 ha
103 Kolno – 6385 ha
119 Kolno – 5531 ha
Zarząd koła
Prezes – Franciszek Długozima
Łowczy – Jerzy Bazydło
Skarbnik – Marcin Krejszeff
Sekretarz – Michał Lutyński
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Szarak”
ul. Kolejowa 2
18-500 Kolno
Strona internetowa
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło Łowieckie „Szarak” w Koźle powstało w marcu 1959 r. w wyniku podziału Koła Łowieckiego „Cyranka” w Kolnie. Inicjatorami powstania nowego koła byli: Władysław Bączek, Władysław Calik, Stanisław Czerwiński, Michał Goliszek, Aleksander Leonik, Aleksander Milewski, Jerzy Milewski, Antoni Podlaski, Ludomir Podleski, Hubert Procyszyn, Mirosław Rogaczewski, Paweł Szoplik, Józef Śniegocki, Antoni Wyrwas. Wybrano pierwszy Zarząd w składzie: prezes – Antoni Wyrwas, łowczy – Paweł Szoplik, sekretarz – Józef Śniegocki.
Powstałe koło otrzymało w dzierżawę trzy obwody łowieckie, nr: 9, 10 i 19, o łącznej powierzchni 18 150 ha, na których gospodaruje do dzisiaj. W pierwszych latach istnienia koła gospodarka łowiecka polegała głównie na pozyskiwaniu zwierzyny drobnej, gdyż łowiska zasobne były w zające, lisy, kuropatwy, bażanty, kaczki, cietrzewie, a ze zwierzyny grubej najliczniej występowała sarna i dzik. Corocznie organizowano odłowy żywych zajęcy z przeznaczeniem na eksport, a na polowaniach zbiorowych pokoty liczyły po kilkadziesiąt sztuk szaraków. Zauważalny jest – zwłaszcza w ostatnich latach – poważny spadek liczebności zwierzyny drobnej, co budzi wśród myśliwych naszego koła zrozumiałe zaniepokojenie i wymusza ograniczenie polowań, rezygnację z odłowów oraz podjęcie prób odnowy pogłowia, w szczególności zająca, kuropatwy i bażanta. Odmienna sytuacja występuje odnośnie zwierzyny grubej. Prowadzona w obwodach gospodarka, mająca na celu poprawienie naturalnej bazy żerowej, dokarmianiu, redukcji drapieżników i szkodników łowieckich, zaowocowała systematycznym wzrostem populacji jelenia, sarny i dzika, pozwalając na odstrzał w sezonie 2006/2007 – 33 szt. jeleni, 36 szt. saren, 40 szt. dzików. Obecnie przychody z pozyskania zwierzyny grubej stanowią główne źródło utrzymania koła.
W 2004 roku minęło 45 lat od chwili powstania koła. Dla upamiętnienia tej rocznicy w obwodzie nr 9, na terenie uroczyska „Zajezierze”, został ustawiony obelisk poświęcony pamięci myśliwych Koła Łowieckiego „Szarak” w Koźle. Uroczystość odsłonięcia obelisku i wmurowania aktu erekcyjnego odbyła się 18 września 2004 roku, a wzięli w niej udział przedstawiciele Okręgowej Rady Łowieckiej i Zarządu Okręgowego PZŁ w Łomży, Nadleśnictwa w Nowogrodzie, władze samorządowe, członkowie naszego koła z rodzinami oraz licznie przybyli goście. Uroczystość była także okazją do przedstawienia historii koła oraz podsumowania jego działalności.
Praca członków naszego koła na rzecz łowiectwa została zauważona przez Kapitułę Odznaczeń PZŁ, która nadała następujące odznaczenia:
Złoty Medal Zasługi Łowieckiej: Leszek Wieteska, Stanisław Ogrodnik, Franciszek Długozima.
Srebrny Medal Zasługi Łowieckiej: Stanisław Muzyk.
Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: Aleksander Milewski, Michał Lutyński, Zygmunt Potaś i Jarosław Pomichowski.
Medalowe wieńce jelenia pozyskali:
Srebrny Medal: Marian Zalewski, Ryszard Niksa, Mirosław Mróz.
Medal Brązowy: Stanisław Muzyk, Wiesław Kotowski, a Henryk Marzec, Marian Zalewski, Jerzy Włostowski, Marcin Piwowarski, Tadeusz Sutkowski, Stanisław Ogrodnik, Tadeusz Skok.
Medalowe parostki sarny pozyskali:
Złoty Medal: Tadeusz Krejszeff.
Srebrny Medal: Jerzy Włostowski.
Brązowy Medal: Tadeusz Sutkowski, Wacław Romanowski.
Obwody łowieckie
Zarząd koła
Prezes – Mariusz Sienicki
Łowczy – Janusz Staniszewski
Skarbnik – Ryszard Maczyński
Sekretarz – Kazmierz Święcki
Czł. Zarządu – Roman Tocicki
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Słonka”
ul. Łomżyńska 23
18-312 Rutki Kossaki
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło Łowieckie ,,Słonka” z siedzibą przy Urzędzie Gminy w Rutkach zostało założone w 1997 roku. Wśród założycieli byli: Tadeusz Zelerowicz, ówczesny i obecny Wójt Gminy Rutki, Kazimierz Święcki, Zbigniew Opiela, Janusz Staniszewski, Bogusław Sycz, Henryk Szeligowski, Stanisław Trzaska, Lech Waniewski, Stanisław Gosk, Ryszard Mączyński, Anna Tabędzka (jedyna Diana w kole), Jan Taborowski, Lucjan Czajkowski, Ryszard Truskolaski, Janusz Zięba, Marek Cholewicki. Koło zawiązało się z myśliwych zamieszkujących na terenie Gminy Rutki, którzy wcześniej należeli do KŁ „Podgorzałka” przy redakcji „Gazety Współczesnej” w Białymstoku, gdyż koło to dzierżawi obwód na terenie tej gminy. Myśl założenia Koła „Słonka” powstała na kanwie przekształceń gospodarczych, które miały miejsce w tym okresie na terenie Gminy Rutki. Zlikwidowano Kombinat Łąkarski „Wizna”, dysponujący areałami wielu tysięcy hektarów zmeliorowanych łąk, których zdecydowana większość leży na terenie Gminy Rutki i członkowie założyciele mieli nadzieję wydzierżawienia tego obwodu. Koło Łowieckie „Słonka” otrzymało jednak inny obwód polny o powierzchni 4 460 ha, w tym 842 ha lasu i 8 ha bagien, który został wydzielony z dawnego OHZ w Elżbiecinie. Obwód bardzo słaby, o niekorzystnym położeniu, na którym koło nasze gospodaruje do dzisiaj. Członkowie koła większą wagę przywiązują do bycia w swoim bardzo zgranym towarzystwie na polowaniach niż do uzyskiwanych rozkładów.
Koło dzierżawi ładnie usytuowany, ale niekorzystnie skonfigurowany terytorialnie pod względem gospodarki łowieckiej, bardzo słaby polny obwód łowiecki nr 151, który położony jest na terenie gmin Wizna i Jedwabne. Ma on bardzo słabe stany zwierzyny drobnej i grubej. Zwierzyna drobna to: zające, kuropatwy, słonka, lis, natomiast zwierzynę grubą stanowią głównie sarny. Dziki oraz jelenie i łosie występują tylko jako przechodnie. Koło podjęło kilkakrotnie próbę osiedlenia bażanta z negatywnym skutkiem. Olbrzymia presja lisów, kruków, wałęsających się psów i kotów oraz kłusownictwo i wnykarstwo stanowiły o niepowodzeniu tego przedsięwzięcia. Jednak dzięki konsekwentnemu usuwaniu drapieżników udało się nam w rejonie bagien, w okolicy wsi Bronaki, odbudować populację żurawia, którego dość liczne stadko co roku stanowi ozdobę naszego łowiska. Podstawę działalności finansowej koła stanowią: zapał kolegów myśliwych, własna praca i sporadyczne polowania dewizowe na zwierzynę drobną. Proces zagospodarowania obwodu postępuje sprawnie – posiadamy znaczną ilość urządzeń łowieckich i cały czas trwają prace nad dalszym zagospodarowaniem.
Żywo uczestniczymy w życiu lokalnych społeczności, szczególnie poprzez nawiązanie współpracy z młodzieżą i szkołami znajdującymi się na terenie obwodu. Członkowie koła aktywnie zwalczają wnykarstwo. Nasza drużyna corocznie bierze udział w okręgowych zawodach strzeleckich, a członkowie koła podnoszą swoją wiedzę dotyczącą
łowiectwa. W ramach rozwoju kynologii koło zakupiło sukę – wyżła niemieckiego krótkowłosego, z czeskiej hodowli, w celu rozmnażania, która na wystawach psów rasowych uzyskiwała doskonałe wyniki, co spowodowało, że szybko otrzymała uprawnienia suki hodowlanej. Ponadto wyniki tej suki w pracy polowej oceniane były kilkakrotnie i zawsze były one dobre.
Obwody łowieckie
152 Łomża – 4326 ha
153 Łomża – 7722 ha
154 Łomża – 5059 ha
174 Łomża – 5916 ha
Zarząd koła
Prezes – Dariusz Mieczkowski
Łowczy – Stanisław Purcel
Skarbnik – Sebastian Dymko
Sekretarz – Jan Kalicki
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Towarzystwo
Prawidłowego Myśliwstwa w Ziemi Łomżyńskiej”
ul. Kazańska 4/24
18-400 Łomża
Strona internetowa
Sztandar
Domek myśliwski
Historia założenia koła sięga roku 1919, kiedy to w dniu 16 maja w Łomży powstało Towarzystwo Prawidłowego Myśliwstwa w Ziemi Łomżyńskiej. Faktyczna działalność łowiecka Towarzystwa rozpoczęła się dwa lata później – w roku 1921 i działało ono do wojny w roku 1939, dzierżawiąc tereny łowieckie i wykonując polowania. Po wojnie w roku 1945 z inicjatywy Zdzisława Maciejewskiego, byłego członka i sekretarza Towarzystwa, powstało Koło Łowieckie „Dzik” w Łomży. W latach 1948‒1951 koło zmieniło nazwę na Koło Łowieckie Nr 1, które w roku 1966 przyjęło nazwę „Bażant”, aby w roku 2009 wrócić do pierwotnej nazwy „Towarzystwo Prawidłowego Myśliwstwa w Ziemi Łomżyńskiej” Koło prowadzi kronikę, w której zapisane są nazwiska 236 kolegów, którzy w historii tego koła byli jego członkami.
Koło wydzierżawia 4 obwody łowieckie – polne o łącznej powierzchni 22 220 ha, ze znacznym udziałem lasów, wynoszącym 4 951 ha. Gospodarkę łowiecką koła stanowi hodowla i pozyskanie zarówno zwierzyny grubej, jak i drobnej. W ostatnich latach wraz ze wzrostem stanów zwierzyny grubej nastąpił również wzrost odszkodowań za szkody łowieckie, co jest poważnym problemem dla koła. Warto tu dodać, że od trzech lat w łowiskach koła odbywają się regularne rykowiska. Jedną z atrakcji są polowania na kuropatwy. Pomimo że prowadzone są na niewielką skalę, ale za to bez przerwy od wielu lat i dostępne są jedynie dla obcokrajowców i tych członków koła, którzy hodują rodowodowe wyżły. Tradycyjnie od kilkudziesięciu lat odbywają się w kole polowania hubertowskie i wigilijne. Do tradycji należy uroczyste rozpoczynanie sezonu polowań na rogacze i kaczki. Ciekawymi spotkaniami myśliwych i ich rodzin oraz przyjaciół przy ognisku są zawody strzeleckie dla pań i dzieci, poprzedzone zawodami strzeleckimi myśliwych na strzelnicy w Czerwonym Borze.
Dzięki staraniom Zarządu koła, pod przewodnictwem Stanisława Cholewickiego, w roku 1987 zakupiono podworski kompleks stawów rybnych w miejscowości Drożęcin Lubiejewo. Stawy są zagospodarowywane przez zarybianie karpiem i amurem. Na koniec sezonu hodowlanego rybami obdzielani są członkowie koła, według zasług poniesionych przy ich hodowli. W dwa lata po zakupie nad stawami postawiono drewniany budynek, który służy za siedzibę koła. W roku 2002 koło obchodziło 80. lecie swego istnienia. Uroczystości odbyły się przy siedzibie koła w Drożęcinie Lubiejewie. Z okazji tej członek koła ksiądz Tadeusz Sutkowski odprawił polową Mszę św., a wyróżniający się w pracy koledzy otrzymali z rąk prezesa Naczelnej Rady Łowieckiej Ireneusza Michasia Medale Zasługi Łowieckiej. Świętowanie jubileuszu zakończyła biesiada myśliwska. W 2009 roku koło obchodziło swoje 90 lecie, ufundowany został sztandar, koło zostało odznaczone Złomem oraz kilku kolegów odznaczono medalami zasługi łowieckiej.
W „Towarzystwie” 22 kolegów odznaczono Medalami Zasługi Łowieckiej. Myśliwi „Towarzystwa” mogą się poszczycić posiadaniem 19 medalowych trofeów zdobytych nie tylko w obwodach dzierżawionych przez koło.
Złom: Stanisław Cholewicki, Władimir Słyszko.
Obwody łowieckie
98 Kolno – 4468 ha
99 Kolno – 4881 ha
Zarząd koła
Prezes – Stefan Gordon
Łowczy – Jacek Skrodzki
Podłowczy – Marek Staniszewski
Podłowczy – Paweł Wiśniewski
Skarbnik – Marek Zielonka
Sekretarz – Jerzy Włostowski
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Wicher”
Plac 1 Maja 4/4
18-507 Grabowo
Strona internetowa
strona lub
https://www.facebook.com/
wichergrabowo
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło Łowieckie „Wicher” zostało założone uchwałą Walnego Zgromadzenia Członków Założycieli 30 stycznia 1966 r. w Grabowie. Wśród nich byli: Mieczysław Gołębiewski, Jan Grzyb, Józef Grzyb, Bolesław Laszczkowski, Jan Lewicki, Jan Mikołajczyk, Mieczysław Mroczkowski, Henryk Piaseczny, Marian Sarnacki, Jan Wiszowaty, Franciszek Wiśniewski, Aleksander Zalewski, Antoni Żebrowski. Pierwszy Zarząd został wybrany w składzie: Jan Lewicki – przewodniczący, Mieczysław Mroczkowski – łowczy, Aleksander Zalewski – skarbnik, Jan Mikołajczyk – sekretarz. Początki działalności koła wiążą się głównie z organizowaniem polowań na zające i lisy. Dobry stan zajęcy utrzymał się do końca lat dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku, kiedy to koło odławiało żywe zające z przeznaczeniem na eksport.
Po rejestracji Koła Łowieckiego „Wicher” w Grabowie w dniu 25 marca 1968 r. koło gospodarowało na obwodzie nr 155 o powierzchni 4 400 ha. Po zwiększeniu liczby członków Koło „Wicher” wydzierżawiło sąsiedni obwód 155 A – oba obwody położone były w okolicy siedziby koła, a jednocześnie większość członków koła zamieszkiwała na terenie dzierżawionych obwodów. Obecnie Koło „Wicher” dzierżawi obwód nr 98 (19,7% lesistości) o powierzchni 4 500 ha i graniczący z tym obwodem obwód nr 99 (27,8% lesistości) o powierzchni 4 800 ha. Choć zmieniła się numeracja obwodów, to faktycznie koło gospodaruje od początku prawie na tym samym terenie, położonym w większości w granicach administracyjnych Gminy Grabowo. Oba obwody polno-leśne, jeszcze do końca XX wieku były zasobne w zwierzynę drobną, mimo starań myśliwych nie uniknęły ogólnokrajowego trendu spadku ilości zajęcy i kuropatw. Obecnie największe znaczenie gospodarcze ma stabilna populacja sarny i dzika. Czasami w dzierżawionych obwodach cieszą oko myśliwych swą obecnością łosie i jelenie. Ze zwierzyny drobnej najliczniej występują lisy, zające, kuropatwy, borsuki i słonki, można także spotkać kunę i jenota. Z gatunków chronionych występuje wydra i bóbr.
Obecnie priorytetem Koła „Wicher” są działania mające na celu zapobieganie spadkowi populacji zajęcy i kuropatw oraz utrzymanie stabilnego stanu sarny i dzika, przy jednoczesnym możliwie najniższym poziomie szkód w uprawach rolniczych i leśnych. W Kole „Wicher” członkowie systematycznie remontują używane oraz budują nowe urządzenia łowieckie. W 2006 roku członek koła Grzegorz Kownacki użyczył Kołu „Wicher” stary, przedwojenny dom, położony w uroczysku „Sokołówka”, w obwodzie nr 99. Dzięki przeprowadzonym pracom remontowym i renowacyjnym wykonanych przez członków, koło uzyskało miejsce do odbycia Walnych Zgromadzeń oraz kwaterę myśliwską dla myśliwych. Odbywają się tam również odprawy i uroczyste zakończenia polowań hubertowskich i wigilijnych. W 2007 roku Koło Łowieckie „Wicher” po raz pierwszy wraz ze Stowarzyszeniem Sportowo-Jeździeckim im. 10 Pułku Ułanów Litewskich w Grabowie uczestniczyło w organizacji, myśliwsko jeździeckiej imprezy: „Hubertowska pogoń za lisem”. W 2008 roku program tej imprezy został wzbogacony o uroczystą hubertowską Mszę św. w kościele parafialnym w Grabowie. Duże zainteresowanie mieszkańców gminy Grabowo pozwala sądzić, że organizacja takiej imprezy jest doskonałym sposobem pokazywania tradycji myśliwskich i jeździeckich. Działania tego typu będą przez koło łowieckie i stowarzyszenie kontynuowane w latach następnych.
Hubertus na koniach.
Każdego roku 3 listopada obchodzimy święto patrona leśników, myśliwych oraz środowisk jeździeckich – św. Huberta. Od 9 lat w Grabowie kawalerzyści ze Stowarzyszenia Jeździeckiego 10 pułku Ułanów Litewskich, wspólnie z Kołem Łowieckim „Wicher” w Grabowie organizują pogoń za lisem.
Polowanie konne było odwieczną tradycją w Europie. Z czasem stało się bardziej zabawą niż pogonią za zdobyczą. Była to okazja do pokazania swoich umiejętności jeździeckich, a jednocześnie rekreacja na świeżym powietrzu. Ojczyzną tej formy łowów jest Anglia, gdzie jeźdźcom-łowcom towarzyszyła sfora psów gończych. Wcześniej znający teren gajowi zatykali nory lisów, by te nie schroniły się pod ziemią. Mimo to często lis okazywał się bardziej sprytny niż dsc_0926ajego prześladowcy. Ciekawostką może być fakt, ze Anglicy spożywali pieczeń z lisa, co by nawet do głowy nie przyszło nikomu zamieszkującemu nasza strefę geograficzną. Fakt ten potwierdza opinię o angielskiej kuchni, że jest najmniej przyjemna dla podniebienia.
Z czasem z braku lisów na danym terenie jego rolę zaczął przejmować wyznaczony jeździec z przypiętą do ramienia kitą rudzielca. Każdy z jeźdźców starał się ją zerwać, by zostać królem polowania, a w zasadzie królem gonitwy. Nie jest to ani łatwe, ani proste kiedy lis jest wyśmienitym jeźdźcem na dobrym koniu, tak jak to miało miejsce w Grabowie.
Ale idźmy po kolei. Tradycją jest rozpoczęcie uroczystości Mszą Świętą w kościele parafialnym. W darach ołtarza przyniesiono nie tylko pięknie wypieczone ozdobne bochny chleba, ale i bażanty. W prezbiterium stały poczty sztandarowe ułanów 10 pułku wileńskiego, Polskiego Związku Łowieckiego z Łomży oraz wspierających czynnie organizację druhów ochotników z miejscowego OSP. W ławkach można było widzieć wielu myśliwych w pięknych mundurach łowieckich. Niedziela 16 października bieżącego roku była pogodna, choć chłodna. Warunki były znakomite. Impreza zgromadziła ponad dwudziestu jeźdźców, w tym liczną grupę pielęgnujących tradycje jeźdźców 9 PSK z Kolna. Z wielka przyjemnością przez dosyć długi czas obserwowałem zwroty „Lisa” i starania goniących, aż piękna amazonka zerwała kitę. Pewnie trochę pomógł jej „Lis”, co nie jest łatwe, kiedy próbuje zrobić to samo szwadron sprawnych jeźdźców. Z całym szacunkiem, jak to mówią, czapki z głów dla sprawności i kawaleryjskiej fantazji „Lisa”. W przyszłym roku, jak każe tradycja, z kitą będzie uciekać tegoroczna triumfatorka. Już widzę oczami wyobraźni, jak będzie zmykać przed kilkudziesięcioma przystojnymi kawalerami.
Dobry duch imprezy – Pan wójt z Grabowa – Józef Wiszowaty, zadbał by ci, którym się to należało otrzymali odpowiednie wyróżnienia. Każdy jeździec został udekorowany pamiątkowym medalem, a konie flo czyli specjalną wstążkę przypiętą do uzdy w okolicy ucha. Dla najstarszego i najmłodszego jeźdźca Nadleśnictwo Rajgród przygotowało specjalne podarunki z wyhaftowanym koniem i napisem szlak Konny Puszczy Augustowskiej i Mazur. Na imprezie było wielu znamienitych gości, ale nie będę ich wymieniał, aby kogoś nie pominąć. No cóż, koniec też był świetny, bo o gościnności w Grabowie krążą legendy i jak to w pięknych opowieściach bywa i ja tam byłem, miód i wino piłem.
Obwody łowieckie
81 Grajewo – 6421 ha
83 Grajewo – 5323 ha
Zarząd koła
Prezes – Piotr Ostapowicz
Łowczy – Andrzej Sklarzewski
Podłowczy – Jan Formejster
Skarbnik – Wiesław Wasilewski
Sekretarz –Andrzej Wojciechowski
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Wilk”
ul. Sadowa 2
19-200 Grajewo
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Zaraz po przejściu frontu w nocy z 22 na 23 stycznia 1945 r. i przemieszczenia się go w głąb Prus Wschodnich z inicjatywy kilku przedwojennych myśliwych, zamieszkałych w Grajewie i okolicach Grajewa, powstała myśl zorganizowania koła łowieckiego, a byli to: Ignacy Lisowski – były właściciel restauracji w Grajewie, przedwojenny myśliwy, Aleksander Olszewski – ostatni burmistrz w Grajewie w 1939 roku, przedwojenny myśliwy, Leon Szymański – ostatni przedwojenny kierownik poczty w Grajewie, przedwojenny myśliwy, Bronisław Rorbach – były hutnik szkła w Hucie Grajewo, wychowany na Polesiu, od młodych lat myśliwy, Wacław Jankowski – rolnik ze wsi Szymany, przedwojenny myśliwy, Sosnowski – rolnik ze wsi Danówek, przedwojenny myśliwy, Karpiński – ostatni sekretarz w Sądzie Grajewo, przedwojenny myśliwy, Roman Randzio – rolnik ze wsi Wojewodzin, przedwojenny myśliwy. Nawiązana została współpraca z Zarządem Wojewódzkim Polskiego Związku Łowieckiego w Białymstoku. W styczniu 1945 r. odbyło się pierwsze zebranie, na które zaproszono wszystkich chętnych do zorganizowania koła łowieckiego w powiecie grajewskim. Wśród przybyłych byli i tacy, którzy posiadali broń myśliwską sprzed 1939 r., i nie należeli do PZŁ z przyczyn klasowych. Na zebraniu wybrano Zarząd Koła, Komisję Rewizyjną i przyjęto nazwę Powiatowe Koło Łowieckie w Grajewie. W skład Zarządu weszli: prezes – Leon Szymański, łowczy – Łapiński, skarbnik – Sosnowski, sekretarz – Karpiński, gospodarczy koła – Bronisław Rorbach. Koło powiatowe szybko powiększało swe szeregi, przybywało członków z całego powiatu. Coraz trudniej było polować z taką liczbą myśliwych w jednym kole, w związku z tym w 1951 r. nastąpił podział Powiatowego Koła Łowieckiego w Grajewie na Koło Łowieckie Nr 1 w Grajewie i inne koła. W dniu 3 września 1998 r. Koło Łowieckie Nr 1 w Grajewie przybrało nazwę Koło Łowieckie Nr 1 „Wilk” w Grajewie.
Obwody nr: 145 i 149, typowo polne, były zasobne w zwierzynę drobną, tj. zające, kuropatwy, lisy, kaczki. Obwód nr 148 był obwodem typowo leśnym, z dużą ilością bagien. Na terenie tego obwodu bytowało bardzo dużo dzików, łosi i saren. W latach 90. nastąpiło znaczne obniżenie wód gruntowych, zaczęły wysychać bagna, a na obrzeżach lasów zamiast pól uprawnych, powstawały nieużytki lub zasadzano lasy. Również postępująca chemizacja i mechanizacja rolnictwa, a także objęcie ochroną wielu gatunków drapieżników, spowodowały znaczny spadek liczebności zwierzyny drobnej. Kuropatwa występowała w małychwilk2_g ilościach, a na pokoty zajęcy można tylko popatrzeć na starych zdjęciach. Obecnie koło dzierżawi dwa obwody o numerach 81 i 83, które zaliczane są do kategorii bardzo słabych. Głównym gatunkiem zwierzyny koła jest jeleń, a także dzik i sarna. Natomiast problemem w ostatnich latach są szkody łowieckie.
Medale Zasługi Łowieckiej otrzymali:
Srebrny Medal Zasługi łowieckiej: Ryszard Brzeski,
Brązowy Medal Zasługi łowieckiej: Ryszard Brzeski, Marian Sosnowski, Jan Karluk, Antoni Borawski, Jan Kaczyński
Trofea medalowe zdobyli:
Ryszard Brzeski – jeleń (złoty medal);
Mieczysław Drozdowski – jeleń (brązowy medal);
Jan Kaczyński – dzik (złoty medal); dzik (srebrny medal oraz 3 szt. brązowy medal);
Jan Poniatowski – dzik (brązowy medal).
Obwody łowieckie
68 Grajewo – 6754 ha
191 Łomża – 5289 ha
Zarząd koła
Prezes – Janusz Pamulski
Łowczy – Jan Bogdański
Skarbnik – Józef Chrostowski
Sekretarz – Robert Rettinger
Dane kontaktowe
Wojskowe Koło Łowieckie 530
„Łoś- Czerwony Bór”
ul. Wyszyńskiego 2a/65
18-400 Łomża
Strona internetowa
brak
Sztandar
od 2015
Domek myśliwski
Bacze Suche
Koło Łowieckie „Łoś” powstało w 1965 r. przy Podlaskiej Jednostce Wojskowej w Grajewie. W skład Zarządu weszli: przewodniczący – Zdzisław Kroczyński, łowczy – Leonard Bronowski, skarbnik – Pieńkowski, gospodarz – Skąpski. W 1969 r. nastąpił podział koła i część myśliwych utworzyła nowe Koło Łowieckie „Cietrzew” w Prostkach.
Koło gospodaruje na dwóch obwodach: nr 68 polny o powierzchni – 6 440 ha; nr 191 leśny o powierzchni – 5 160 ha. Posiadamy następujące urządzenia łowieckie: ambona kryta – 34 szt., zwyżka – 30 szt., paśnik – 42 szt., lizawka – 110 szt., poletka łowieckie – 20 szt. o łącznej powierzchni 3 ha. Średniorocznie koło pozyskuje na dzierżawionych obwodach: jeleń – 5 szt., dzik – 40 szt., sarna – 56 szt., lis – 45 szt., zając, dzika kaczka sporadycznie. W zestawieniu za cały okres działalności koła na dwóch dzierżawionych obwodach pozyskanie zwierzyny przedstawia się następująco: łoś – 27, jeleń – 123, dzik – 885, sarna – 1 193, lis – 341, zając – 1 182, kaczka – 1 597, kuropatwa – 489.
W 1986 r. została podjęta uchwała w sprawie budowy domku myśliwskiego we wsi Bacze Suche, obwód łowiecki nr 191. Domek 14 października 1986 r. został przewieziony i postawiony na zakupionym w tym celu siedlisku. Głównym inicjatorem budowy domku myśliwskiego był Lucjan Dąbrowski, który osobiście znalazł dom do sprzedaży, a także przepracował największą liczbę godzin przy jego budowie. W obwodzie nr 68 w 2001 r., dzięki talentowi organizacyjnemu i osobistemu zaangażowaniu Waldemara Nowickiego zostało zaadaptowane nadwozie wojskowego autobusu jako schronisko. Przewiezienia nadwozia samochodowego z Łomży do wsi Długosze dokonali Henryk Świderski i Janusz Pamulski, ustawieniem schroniska w terenie i doprowadzeniem prądu zajął się Tadeusz Wiśniewski, łowczy koła. Medalowe trofea posiadają następujący koledzy: rogacz: 1 Medal Srebrny – Zdzisław Kroczyński – 128 pkt. CIC, 2 Medale Brązowe – Janusz Pamulski – 111 pkt. i 113 pkt. CIC. Dzik:1 Medal Złoty – Janusz Pamulski – 121 pkt. CIC, 1 Medal Srebrny – Waldemar Nowicki. Co roku tradycyjnie odbywają się polowania zbiorowe hubertowskie – w obwodzie nr 191 i wigilijne – najczęściej w obwodzie nr 68. Największego dzika pod względem wagi tuszy odstrzelił Henryk Świderski na polowaniu hubertowskim w obwodzie nr 191 w 1985 roku w miocie „Matnia”, waga tuszy po wypatroszeniu wynosiła – 148 kg. Największego jelenia pod względem tuszy odstrzelił Józef Chrostowski na polowaniu indywidualnym w grudniu 2008 roku w łowisku „Zagajne”, waga tuszy po wypatroszeniu – 160 kg. Złotymi latami gospodarki łowieckiej były lata siedemdziesiąte i początek lat osiemdziesiątych.
Medalami za zasługi łowieckie zostali odznaczeni:
Złom: Zdzisław Kroczyński, Henryk Świderski.
Złot Medal Zasługi Łowieckiej: Lucjan Dąbrowski, Janusz Pamulski, Józef Parzymięso.
Srebrny Medal Zasługi Łowieckiej: Jeremiasz Gryczkowski.
Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: Krzysztof Świtacz , Waldemar Nowicki, Waldemar Wiśniewski, Tadeusz Wiśniewski, Krzysztof Wardaszka, Jan Bogdański.
Obwody łowieckie
205 Wysokie Mazowieckie – 6111 ha
221 Wysokie Mazowieckie – 5348 ha
Zarząd koła
Prezes – Andrzej Żabiński
Łowczy – Mariusz Milewski
Skarbnik – Wiesław Załuska
Sekretarz – Janusz Jabłoński
Dane kontaktowe
Koło Łowieckie „Zając”
Bryki 28 A
18-200 Wysokie Mazowieckie
Strona internetowa
brak
Sztandar
brak
Domek myśliwski
brak
Koło łowieckie w Wysokiem Mazowieckiem powstało 26 lipca 1946 roku. Piętnastu kolegów, członków reaktywującego po II wojnie światowej swą działalność Polskiego Związku Łowieckiego, założyło Koło Łowieckie o nazwie Nr 1. Członkami założycielami byli: Wacław Bielski, Aleksy Borycki, Józef Choiński, Mieczysław Dobecki, Władysław Grabowski, Paweł Kalisiewicz, Stanisław Kalisiewicz, Konstanty Łuniewski, Wiktor Puciło, Jan Roliński, Franciszek Stokowski, Jan Szlendak, Józef Wróblewski, Stanisław Zaręba, Zbigniew Zaręba. Wybrano pierwszy Zarząd Koła w składzie: Wiktor Puciło – przewodniczący, Konstanty Łuniewski – zastępca przewodniczącego, Stanisław Zaręba – łowczy, Paweł Kalisiewicz – skarbnik, Stanisław Kalisiewicz – sekretarz. Obowiązki łowczego powiatowego pełnił wówczas Władysław Grabowski. Terenem działania koła był obszar całego powiatu, na jednego członka koła przypadało ponad 10 tys. ha łowisk. Po podziale kraju na obwody łowieckie, Koło Łowieckie Nr 1 w Wysokiem Mazowieckiem w roku 1954 uzyskało dzierżawę 4 obwodów łowieckich o łącznej powierzchni 24 810 ha, w których występowała w zasadzie tylko zwierzyna drobna. Przy dobrym stanie zajęcy pozyskiwano ich w tamtych latach nawet do 800 szt. rocznie i to było podstawowym powodem przyjęcia uchwałą Walnego Zgromadzenia w 1959 nazwy Koła „Zając”. 11 listopada 1973 roku na Walnym Zgromadzeniu nastąpił podział koła: 15 członków wystąpiło z KŁ „Zając” i założyło Koło Łowieckie „Bażant” w Wysokiem Mazowieckiem. Odstąpiono im jeden z posiadanych obwodów łowieckich, a w roku 1974 przy odnawianiu umów dzierżawnych kolejny obwód dzierżawiony dotychczas przez Koło „Zając” wydzierżawiono „Bażantowi”.
KŁ „Zając” gospodaruje na 2 obwodach łowieckich nr 205 i 221 o łącznej powierzchni 11 310 ha. Podstawową zwierzyną grubą w nich jest sarna, dosyć dobra w tuszy, a rogacze czasami potrafią osadzać imponujące parostki. Jeleń nie występuje, a łosie i dziki są praktycznie tylko przechodnie. Stany zwierzyny drobnej na pewno nie są takie jak w latach 70. czy 80. Ubiegłego stulecia, ale nie należy zbytnio narzekać. Bywają w sezonie 3 lub 4 udane „polowania zajęcze”, ponadto w dwie niedziele sezonu polujemy na kuropatwy. Na polowaniach zbiorowych mniej, ale za to na indywidualnych strzelamy dużo lisów.
W roku 1996 koło uroczyście obchodziło 50-lecie swego istnienia. Z tej okazji odprawiona została Msza św., a wyróżniającym się w pracy kolegom wręczono Medale Zasługi Łowieckiej. Od ponad ćwierćwiecza prowadzone jest corocznie szkolenie strzeleckie członków koła w formie zawodów w wieloboju myśliwskim. Na zawody te przyjeżdżają całe rodziny wraz ze znajomymi, co powoduje, że na strzelnicy w zawodach i biesiadzie myśliwskiej uczestniczy nierzadko ponad 100 osób. Sezon łowiecki rozpoczynamy polową Mszą św. hubertowską, po której przy bigosie i kiełbaskach następuje integracja z ludnością mieszkającą w okolicznych wsiach.
Za działalność na rzecz koła i Zrzeszenia członkowie „Zająca” odznaczeni zostali:
Złoty Medal Zasługi Łowieckiej: Albin Wierzbicki.
Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej: Tadeusz Bukowski, Jerzy Kućmierowski, Waldemar Kulbabiński, Stanisław Olkowski, Ireneusz Skoczek.
| „Tur – Jeleń” | Warszawa | 202 Wysokie Mazowieckie | KZ | strona |
| Wojskowe Koło Łowieckie 181 | Wesoła | 207 Zambrów | KZ | strona |
| „Leśnik” | Białystok | 80 Grajewo | KZ | strona |
| „Bielik” | Warszawa | 225 Zambrów | KZ |
| „Cietrzew” | Prostki | 95 Grajewo | KZ |
| „Dzik” | Białystok | 94 Grajewo | KZ |
| „Hubertus” | Warszawa | 257 Wysokie Mazowieckie | KZ |
| „Jeleń” | Nurzec | 279 Wysokie Mazowieckie | KZ |
| „Odyniec” | Andrzejewo | 242 Wysokie Mazowieckie 258 Wysokie Mazowieckie | KZ |
| „Podgorzałka” | Białystok | 187 Zambrów | KZ |
| „Ryś” | Białystok | 219 Wysokie Mazowieckie | KZ |
| „Trop” | Białystok | 115 Łomża 133 Kolno, 220 Wysokie Mazowieckie | KZ |
| „Trop” | Warszawa | 224 Zambrów | KZ |
| Wojskowe Koło Łowieckie 169 „Bóbr” | Osowiec | 82 Grajewo | KZ |
| Wojskowe Koło Łowieckie 126 „Rogacz” | Warszawa | 113 Grajewo | KZ |
ZABRANIA SIĘ kopiowania zdjęć oraz opisów (w całości lub w części) BEZ ZGODY właściciela i administratora strony. Zgodnie z Ustawą o Prawie Autorskim i Prawach Pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 roku (Dz.U.94 Nr 24 poz. 83, sprost.: Dz.U.94 Nr 43 poz.170) wykorzystywanie autorskich pomysłów, rozwiązań, kopiowanie, rozpowszechnianie zdjęć, fragmentów grafiki, tekstów opisów w celach zarobkowych, bez zezwolenia autora jest zabronione i stanowi naruszenie praw autorskich oraz podlega karze. Znaki towarowe i graficzne są własnością odpowiednich firm i/lub instytucji.